Wykonywanie pracy na niektórych stanowiskach uzależnione jest od posiadania szczególnych uprawnień zawodowych. Utrata przez pracownika uprawnień zawodowych może być trwała lub czasowa. Może do niej dojść z winy pracownika, np. z powodu naruszenia przez niego obowiązków pracowniczych, dopuszczenia się wykroczenia lub przestępstwa. Niezależnie od tego, czy była to wina umyślna czy nieumyślna – pracodawca może rozwiązać z takim pracownikiem umowę bez wypowiedzenia (art. 52 § 1 pkt 3 k.p.).
Staż pracy po przywróceniu do pracy lub zasądzeniu odszkodowania >>
Natomiast jeśli nastąpiło to w sposób niezawiniony przez pracownika, np. z powodu utraty zdolności psychofizycznych koniecznych do wykonywania konkretnego zawodu, pracodawca ma 3 rozwiązania:
- może powierzyć takiemu pracownikowi wykonywanie innych zadań niż określone w umowie (art. 42 § 4 k.p.) – ale maksymalnie na okres nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym,
- zmienić stanowisko bądź rodzaj pracy pracownika w drodze wypowiedzenia zmieniającego (art. 42 k.p.) lub
- rozwiązać umowę o pracę z upływem okresu wypowiedzenia (art. 32 i nast. k.p.).
Zatrudnienie pracownika w firmie zwykle po znajomości >>