Sytuacja taka zdarza się, gdy w trakcie wykonywania pracy w ciągu roku mija okres uprawniający pracownika do urlopu w wyższym wymiarze. Rozpatrywana kwestia prawna jest również uregulowana w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop. W § 3 tego rozporządzenia wskazuje się, że wymiar proporcjonalnego urlopu wypoczynkowego w roku kalendarzowym, w którym pracownik nabył u danego pracodawcy prawo do urlopu wypoczynkowego w wyższym wymiarze, ustala się uwzględniając wyższy wymiar tego urlopu.
Pracownik nabywa prawo do urlopu uzupełniającego w „pełnym” wymiarze niezależnie od tego, w jakim miesiącu upłynął okres uprawniający go do takiego urlopu.
Przeczytaj także: Prawo do urlopu uzupełniającego
Pan Tomek pracuje w firmie ubezpieczeniowej od kilkunastu miesięcy. W tym roku w czerwcu uzyska 10-letni staż pracy i uzyska prawo do 26 dni urlopu wypoczynkowego (dotychczas miał 20). Pomimo, iż prawo to nabędzie w środku roku, należy mu się 6 dni urlopu uzupełniającego a nie proporcjonalnie 3.
Nabycie urlopu uzupełniającego w pełnym wymiarze nie jest też uzależnione od tego, czy pracownik wykorzystał w całości lub w części urlop za dany rok.
Jeśli pracodawca nie chce udzielić pracownikowi urlopu uzupełniającego, wówczas pracownik może żądać przed sądem pracy nakazania pracodawcy udzielenia takiego urlopu.
Polecamy: Obowiązki pracodawcy i pracownika