W Kodeksie pracy pojawia się zarówno pojęcie „kwalifikacje zawodowe”, jak i „uprawnienia konieczne do wykonywania pracy na zajmowanym stanowisku”. Jednak Kodeks pracy nie wyjaśnia tych sformułowań.
Z definicji słownikowej wynika, że jeżeli jakaś osoba posiada:
- uprawnienia, tzn., że może coś zrobić, ma prawo do czegoś, możność działania w zakresie objętym przepisami prawa,
- kwalifikacje, tzn., że umie coś zrobić, ma wykształcenie potrzebne do wykonywania zawodu bądź też jakichś czynności.
Kodeks pracy stanowi, że kwalifikacje zawodowe pracowników wymagane do wykonywania pracy określonego rodzaju lub na określonym stanowisku mogą być ustalane w wewnętrznych przepisach dotyczących wynagradzania (np. w regulaminie wynagradzania).
Przykład
Poszukując pracownika na stanowisko kierownika, pracodawca może wymagać np. 3 lat doświadczenia na stanowisku kierowniczym w branży spożywczej.
Uprawnienia do wykonywania zawodu
W przepisach prawa pojęcie uprawnień i kwalifikacji jest często używane zamiennie. Jednak można przyjąć, że szczególnym rodzajem kwalifikacji są uprawnienia do wykonywania zawodu, określone w przepisach powszechnie obowiązujących (np. prawo jazdy dla kierowcy).
Te wymagania są wprowadzone nie tylko w celu ochrony interesów pracodawcy, ale przede wszystkim w celu ochrony interesu ogólnego, np. pracodawca nie może dopuścić, żeby w jego firmie transportowej towary były wożone przez pracowników nieuprawnionych do wykonywania pracy jako kierowcy w transporcie drogowym.
Więcej na ten temat znajdziesz w płatnej części serwisu w artykule: Kwalifikacje zawodowe a uprawnienia do wykonywania pracy
Podstawa prawna:
- art. 42, 52, 102 Kodeksu pracy.