Podstawę wymiaru zasiłku chorobowego (przepisy dotyczące sposobu ustalania podstawy wymiaru zasiłku chorobowego stosuje się również do ustalania podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 12 miesięcy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego (wynagrodzenia chorobowego) stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (art. 36 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa).
Za jeden dzień niezdolności do pracy pracodawca wypłaca 1/30 część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru wynagrodzenia. Jeśli niezdolność do pracy z powodu choroby powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego zatrudnienia, podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego stanowi wynagrodzenie, które pracownik osiągnąłby, gdyby przepracował pełny miesiąc kalendarzowy.
Składniki wynagrodzenia wliczane do podstawy
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia (zasiłku chorobowego) wlicza się składniki wynagrodzenia, do których pracownik nie zachowuje prawa w okresie pobierania świadczeń z tytułu choroby. Oznacza to uwzględnianie tych składników wynagrodzenia (np. premie, nagrody), które zgodnie z zasadami ich wypłaty określonymi w układzie zbiorowym lub innych przepisach o wynagradzaniu obowiązującymi u danego pracodawcy (np. w regulaminie wynagradzania) ulegają obniżeniu stosownie do okresów nieobecności spowodowanej chorobą czy inną usprawiedliwioną nieobecnością.
Premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne są wliczane do podstawy wymiaru w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru. Składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy kwartalne są wliczane do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru w wysokości 1/12 kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Składniki wynagrodzenia (np. premie, nagrody i inne) przysługujące za okresy roczne wlicza się do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego w wysokości stanowiącej 1/12 kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy.
Więcej na ten temat znajdziesz w płatnej części serwisu w artykule: Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłku
Podstawa prawna:
- art. 36 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.).