Odszkodowanie z tytułu zakazu konkurencji po ustaniu stosunku pracy – to świadczenie przysługujące pracownikowi po ustaniu stosunku pracy, jeżeli w związku z rozwiązaniem umowy o pracę dotychczasowy pracodawca umownie zobowiązał go do powstrzymywania się od działalności konkurencyjnej.
Sposób obliczania odszkodowania należnego pracownikowi powinien zostać precyzyjnie określony w umowie. Strony z reguły formułują wysokość tego odszkodowania w wysokości równej wysokości dotychczas otrzymywanego wynagrodzenia lub jego ułamkowej części. W przypadku braku stosownego zapisu w tym zakresie obowiązuje dyspozycja art. 1012 § 3 k.p., zgodnie z którą odszkodowanie nie może być niższe niż 25% wynagrodzenia otrzymywanego przez pracownika przed ustaniem stosunku pracy przez okres odpowiadający okresowi obowiązywania zakazu konkurencji.
Podstawą obliczenia odszkodowania w takim przypadku będzie wynagrodzenie określone w umowie o pracę, obejmujące wszystkie jego stałe składniki. Choć brak wskazówek precyzujących sposób obliczenia tego wynagrodzenia, w literaturze prawa pracy przyjmuje się, że odszkodowanie należne pracownikowi za powstrzymywanie się od zajmowania interesami konkurencyjnymi powinno stanowić wynagrodzenie obliczane według zasad przyjętych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 8 stycznia 1997 r. w sprawie szczegółowych zasad udzielania urlopu wypoczynkowego, ustalania i wypłacania wynagrodzenia za czas urlopu oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop (DzU nr 2, poz. 14 ze zm.).
Odszkodowanie będzie należne przez cały czas obowiązywania umowy, niezależnie od tego, czy pracownik w okresie trwania zakazu prowadzenia działalności konkurencyjnej podejmie inną – niekonkurencyjną pracę. Również wynagrodzenie osiągane z tytułu tej pracy nie będzie miało znaczenia dla zobowiązania pracodawcy.
Odszkodowanie może być wypłacane w miesięcznych ratach. Strony mogą jednak ustalić dowolnie, kiedy ma nastąpić spełnienie przez pracodawcę świadczenia wzajemnego, może to zatem, obok rat, nastąpić zarówno na początku, jak i na końcu okresu obowiązywania zakazu konkurencji.
Ewentualne spory o odszkodowanie, mimo że będą toczyć się już po ustaniu stosunku pracy, którego umowa o zakazie konkurencji dotyczyła, podlegają rozpoznaniu przez sąd pracy. Zgodnie z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego należą do spraw z zakresu prawa pracy.
Odszkodowanie wypłacone byłemu pracownikowi jest traktowane jako koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności. Pracownik ma obowiązek odprowadzania od niego zaliczki na podatek dochodowy.