Treść rozdziału IIa Kodeksu pracy odpowiada dyrektywom europejskim o bezpieczeństwie i ochronie zdrowia pracowników zatrudnionych na podstawie stosunku pracy o określonym czasie trwania lub stosunku pracy czasowej oraz delegowania pracowników w ramach świadczenia usług. Bez względu na to, jakie prawo stosuje się do pracowników delegowanych, zapewnia się im określone warunki zatrudnienia, obowiązujące w państwie wykonywania pracy na podstawie ustaw, rozporządzeń, aktów administracyjnych, a także powszechnie obowiązujących układów zbiorowych pracy, jeżeli dotyczą one działalności wymienionej w załączniku do tej dyrektywy.
Przeczytaj również: Kiedy wygasa umowa o pracę? (art. 63)
Art. 67(1) obejmuje swoim zakresem podmiotowym określoną kategorię pracodawców i określoną kategorię pracowników. Pracodawcy, do których stosuje się przepisy rozdział IIa, mają siedzibę w innym niż Polska państwie będącym członkiem Unii Europejskiej. Krąg pracowników takiego pracodawcy, objętych ochroną w zakresie warunków zatrudnienia, wyznacza katalog celów, dla których zostają oni skierowani do pracy na terytorium Polski. Jest to katalog zamknięty i obejmuje skierowanie do pracy w związku:
1) z realizacją umowy zawartej z podmiotem zagranicznym, którym jest każdy pracodawca działający na terenie Polski,
2) ze skierowaniem do pracy w oddziale (filii) pracodawcy kierującego, mających siedziby na terenie Polski,
3) ze skierowaniem pracownika tymczasowego zatrudnionego u pracodawcy będącego agencją pracy tymczasowej, mającego siedzibę na terenie innego niż Polska kraju Unii Europejskiej, do pracy u pracodawcy-użytkownika na terenie Polski. Skierowanie następuje w wyniku umowy między pracodawcami.
Zapoznaj się z serwisem: Umowy
Przepisy rozdziału IIa Kodeksu pracy mają zastosowanie nie tylko do pracowników kierowanych do pracy na podstawie umowy na czas określony, ale również na podstawie umowy na czas nieokreślony.