Kodeks pracy przewidział bowiem instytucję przywracania niedotrzymanego terminu, oczywiście pod pewnymi warunkami.
Aby pracownik mógł starać się o przywrócenie terminu do dokonania określonej czynności musi istnieć podstawowy warunek: do niezachowania terminu doszło wskutek czynności niezawinionej przez pracownika. A zatem należy wykazać, że przekroczenie terminu nastąpiło bez winy pracownika. Mogą to być na przykład:
- siła wyższa (powódź, wypadek),
- brak prawidłowego pouczenia przez pracodawcę o sposobie odwołania,
- choroba pracownika.
Zobacz: Terminy do wniesienia odwołania (art. 264)
Omawiany wniosek musi być wniesiony w nieprzekraczalnym oraz nieprzywracalnym terminie 7 dni od ustania przyczyny uchybienia terminowi i zawierać uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających żądanie wniosku, a zatem wskazanie jakie obiektywne i niezależne okoliczności wpłynęły na to, że pracownik nie złożył odwołania w określonym prawem terminie.
Sąd postanowi o przywróceniu terminu, kiedy obiektywnie będzie mógł stwierdzić, że podane we wniosku okoliczności pozwalają przypuszczać, że gdyby nie zaistniałe zdarzenie, pracownik na pewno dochowałby terminu i złożył odwołanie w odpowiednim czasie. O istnieniu winy lub jej braku w uchybieniu terminowi sąd wnioskuje na podstawie całokształtu okoliczności sprawy.
Zobacz serwis: Stosunek pracy
Podstawa prawna: art. 265 Kodeksu pracy