W naszej firmie jest zatrudnionych 16 osób. Na początku lutego
wypłaciliśmy jednemu z naszych pracowników świadczenie urlopowe (w
ostatnim dniu przed jego wyjazdem na 3-tygodniowy urlop). Ponieważ nie
była nam jeszcze znana kwota odpisu na bieżący rok, wypłaty świadczenia
dokonaliśmy opierając się na kwocie odpisu obowiązującej w roku
ubiegłym. Czy teraz możemy uzupełnić pracownikowi kwotę świadczenia do
wysokości odpisu podstawowego? Jeżeli tak, to czy kwota uzupełnienia
będzie zwolniona ze składek?
RADA
Mogą Państwo uzupełnić świadczenie urlopowe pracownika. Zwolnienie składkowe obejmuje pełną kwotę świadczenia urlopowego należnego pracownikowi do wysokości limitu obowiązującego w danym roku.
UZASADNIENIE
Z pytania wynika, że wypłacją Państwo pracownikom świadczenie urlopowe w maksymalnej możliwej do wypłaty wysokości. Wobec tego pracownikowi, który z tegorocznego „długiego” urlopu korzystał na początku roku, należy się uzupełnienie świadczenia. W przeciwnym razie otrzymałby mniejsze świadczenie od innych pracowników, którzy urlop będą wykorzystywać później.
Świadczenie urlopowe, co do zasady, w przeciwieństwie do świadczeń z zfśs, przysługuje raz do roku w równej wysokości wszystkim pracownikom korzystającym w trakcie danego roku z urlopu wypoczynkowego w wymiarze co najmniej 14 kolejnych dni kalendarzowych.
Maksymalna kwota świadczenia jest zależna od kwoty odpisu podstawowego, który obowiązuje na dany rok kalendarzowy. Także maksymalna kwota świadczenia urlopowego obowiązuje przez cały rok kalendarzowy.
Kwota odpisu podstawowego zostaje ogłoszona dopiero w drugiej połowie lutego danego roku. Wysokość świadczenia nie jest więc jeszcze znana, gdy pracownicy wykorzystują urlop w styczniu lub, jak w Państwa przypadku, na początku lutego. Natomiast z wypłatą świadczenia urlopowego nie można się wstrzymać.
WAŻNE!
Wypłata świadczenia urlopowego następuje nie później niż w ostatnim dniu poprzedzającym rozpoczęcie urlopu wypoczynkowego.
W praktyce pracodawcy opierają się w tej sytuacji na kwocie odpisu obowiązującej w roku poprzednim. Może to jednak spowodować nie tylko niedopłatę świadczenia, ale i nadpłatę, której nie będzie można potrącić z wynagrodzenia zatrudnionego bez jego zgody wyrażonej na piśmie.
Wyrównanie świadczenia urlopowego dokonane na rzecz pracownika po podaniu do wiadomości kwoty odpisu jest zwolnione ze składek na ZUS, gdyż de facto jest drugą ratą tego świadczenia.
Ogólnie obowiązujące przepisy regulują tylko maksymalną kwotę świadczenia urlopowego. Nie może być ona wyższa niż odpis podstawowy określony odpowiednio do rodzaju zatrudnienia pracownika.
Wysokość świadczenia urlopowego dla pracowników zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach pracy nie może przekroczyć 50% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim lub w drugim półroczu roku poprzedniego, jeżeli przeciętne wynagrodzenie z tego okresu stanowiło kwotę wyższą, a dla pozostałych pracowników nie może być wyższe niż 37,5% ww. wynagrodzenia.
Wysokość świadczenia urlopowego ustala się proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. Wyjątkiem jest świadczenie urlopowe dla pracowników młodocianych – zawsze przysługuje w całości, ale jego maksymalna wysokość wynosi od 5% do 7% tego wynagrodzenia.
W 2007 r. maksymalna wysokość świadczeń urlopowych wynosi:
• dla zatrudnionych w szczególnie uciążliwych warunkach pracy – 1072,80 zł,
• dla pracowników młodocianych w I roku nauki – 107,28 zł,
• dla pracowników młodocianych w drugim roku nauki – 128,74 zł,
• dla pracowników młodocianych w trzecim roku nauki – 150,19 zł,
• dla pozostałych pracowników – 804,60 zł.
Podstawa prawna:
- art. 3, art. 5 ust. 1–3 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (DzU z 1996 r. nr 70, poz. 335 ze zm.),
- § 2 ust. 1 pkt 21 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.),
- obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 19 lutego 2007 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2006 r. i w drugim półroczu 2006 r. (MP nr 14, poz. 146).