Aby ustalić wysokość dodatku stażowego za okres pobierania zasiłku chorobowego, powinni Państwo podzielić kwotę dodatku należnego za cały miesiąc przez 30 i pomnożyć przez liczbę dni urlopu macierzyńskiego. Tak otrzymaną wartość należy odjąć od dodatku przysługującego pracownicy za cały miesiąc.
UZASADNIENIE
Dodatek za wieloletnią pracę (dodatek stażowy) jest elementem wynagrodzenia wypłacanym obligatoryjnie przez pracodawców pracownikom należącym do sfery budżetowej, np. urzędnikom państwowym (art. 22 ustawy o pracownikach urzędów państwowych). Pozostali pracodawcy mogą podjąć uznaniową decyzję o wypłacie tego składnika i swobodnie określić zasady jego przyznawania.
Wysokość dodatku stażowego jest najczęściej ustalana jako procent płacy zasadniczej i różnicowana w zależności od długości okresów zatrudnienia w danym zakładzie lub w danej branży.
Jeżeli, zgodnie z zapisami w obowiązujących u danego pracodawcy aktach wewnątrzzakładowych (np. w regulaminie wynagradzania) lub w umowach o pracę, dodatek stażowy jest wypłacany również przez okresy niezdolności do pracy czy innej usprawiedliwionej nieobecności, za którą przysługuje zasiłek bądź inne świadczenie z ubezpieczenia społecznego, to dodatek należy wypłacać w pełnej wysokości obok zasiłku lub wynagrodzenia chorobowego.
Niekiedy z zasad przyznawania dodatku stażowego może wynikać, że przysługuje on jedynie za okresy wybranych rodzajów świadczeń pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Może się więc zdarzyć, że dodatek za wieloletnią pracę będzie należny tylko za czas choroby i sprawowania opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny. W takiej sytuacji dodatek stażowy nie będzie wypłacany np. za okres pobierania zasiłku macierzyńskiego.
Dodatek stażowy, który jest wypłacany za okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego lub świadczenia rehabilitacyjnego, podlega zwolnieniu ze składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne. Należy jednak mieć na uwadze, że w podstawie wymiaru składek ZUS nie należy uwzględniać tylko tej części dodatku, która jest wypłacana za okresy otrzymywania ww. świadczeń.
WAŻNE!
Zwolnieniu ze składek ZUS podlega tylko ta część dodatku stażowego, która zgodnie z przepisami wewnątrzzakładowymi jest wypłacana za okresy pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego lub świadczenia rehabilitacyjnego.
Aby ustalić wysokość dodatku stażowego w razie wystąpienia w jednym miesiącu zarówno nieobecności, podczas której pracownikowi przysługuje dodatek, jak i absencji, w czasie której nie ma on do niego prawa, należy:
- podzielić miesięczną stawkę dodatku stażowego przez 30 (bez względu na to, ile dni ma dany miesiąc kalendarzowy),
- pomnożyć otrzymaną kwotę przez liczbę dni nieobecności pracownika spowodowanej nieobecnością, za którą nie przysługuje dodatek,
- dodatek należny za cały miesiąc pomniejszyć o kwotę wynikającą z pkt 2.
Należy przyjąć, że powyższy sposób wyliczeń ma zastosowanie również w sytuacji przedstawionej w pytaniu, czyli wówczas, gdy w danym miesiącu pracownik nie przepracował ani jednego dnia.
PRZYKŁAD
Renata S. otrzymuje dodatek stażowy w wysokości 600 zł miesięcznie. W okresie od 1 do 22 maja 2011 r. przebywała na zwolnieniu lekarskim i z tego tytułu pobierała zasiłek chorobowy. Natomiast od 23 maja pobiera zasiłek macierzyński. Zgodnie z regulacjami wewnątrzzakładowymi dodatek stażowy przysługuje jej wyłącznie za czas pracy oraz za okresy pobierania zasiłku chorobowego. W związku z tym za maj 2011 r. Renata S. oprócz zasiłków z ubezpieczenia społecznego powinna otrzymać dodatek w kwocie 420 zł, co wynika z następujących wyliczeń:
● ustalenie wysokości dodatku za 1 dzień:
600 zł : 30 dni = 20 zł;
● ustalenie wysokości dodatku za okres pobierania zasiłku macierzyńskiego (za który dodatek nie przysługuje):
20 zł x 9 dni urlopu macierzyńskiego = 180 zł;
● ustalenie wysokości dodatku za okres pobierania zasiłku chorobowego:
600 zł – 180 zł = 420 zł.
Podstawa prawna
- § 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 29 maja 1996 r. w sprawie sposobu ustalania wynagrodzenia w okresie niewykonywania pracy oraz wynagrodzenia stanowiącego podstawę obliczania odszkodowań, odpraw, dodatków wyrównawczych do wynagrodzenia oraz innych należności przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz.U. Nr 62, poz. 289 ze zm.),
- art. 22 ustawy z 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych (Dz.U. z 2001 r. Nr 86, poz. 953 ze zm.),
- § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.).