W takiej sytuacji nie muszą Państwo wypłacać pracownikowi dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, lecz tylko normalne wynagrodzenie za przepracowane godziny w sobotę. Udzielając pracownikowi dnia wolnego 31 stycznia zrekompensowali Państwo jego pracę w sobotę (22 stycznia) i tym samym nie doszło do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy. Fakt pozostawania na zwolnieniu lekarskim pracownika w udzielonym dniu wolnym nie ma wpływu na prawidłowość tej rekompensaty.
UZASADNIENIE
Praca wykonywana w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy powoduje przekroczenie przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy. W związku z tym taka praca w każdym przypadku musi zostać pracownikowi zrekompensowana. Sposób tej rekompensaty może być pieniężny lub w naturze, czyli przez udzielenie pracownikowi czasu wolnego w zamian za pracę nadliczbową.
Nie w każdym jednak przypadku pracodawca ma dowolność w stosowaniu jednego lub drugiego sposobu rekompensaty takiej pracy. Jeśli wystąpi konieczność wykonywania pracy w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, pracodawca każdorazowo musi udzielić pracownikowi innego dnia wolnego od pracy w tym samym okresie rozliczeniowym, aby zachować tę zasadę. W każdym okresie rozliczeniowym zatrudniający ma bowiem obowiązek zapewnić pracownikowi łączną liczbę dni wolnych od pracy odpowiadającą co najmniej liczbie niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy przypadających w tym okresie. Bez względu na liczbę przepracowanych godzin w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy, pracownikowi przysługuje pełny dzień wolny za tę pracę oraz normalne wynagrodzenie za przepracowane w tym dniu godziny.
WAŻNE!
Bez względu na liczbę przepracowanych godzin w dniu wolnym wynikającym z zasady przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, pracownikowi przysługuje pełny dzień wolny za tę pracę.
W przypadku gdy pracownik wykonywał pracę w dniu wolnym, np. w sobotę, i za pracę w tym dniu otrzymał inny dzień wolny, w prowadzonej ewidencji czasu pracy należy jasno wskazać, za który dzień pracy pracownik otrzymał dzień wolny.
W przedstawionej przez Państwa sytuacji brak obowiązku wypłacenia pracownikowi dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych za pracę w sobotę (22 stycznia) wynika z tego, że nie doszło do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w okresie rozliczeniowym. Jest to konsekwencja udzielenia pracownikowi innego dnia wolnego (31 stycznia) za pracę w sobotę (22 stycznia). Wymiar czasu pracy pracownika w okresie rozliczeniowym nie zostanie wówczas obniżony w związku z jego chorobą 31 stycznia, ponieważ w tym dniu nie miał zaplanowanej pracy.
PRZYKŁAD
Pracownik zatrudniony w podstawowym systemie czasu pracy od poniedziałku do piątku, w okresie rozliczeniowym obejmującym styczeń 2011 r. wykonywał pracę w dniu wolnym 22 stycznia (sobota) przez 8 godzin. Za tę pracę pracownikowi udzielono innego dnia wolnego, tj. 31 stycznia. Pracownik dostarczył pracodawcy zwolnienie lekarskie obejmujące okres od 24 do 31 stycznia. Przedłożenie pracodawcy zwolnienia lekarskiego powoduje, że 160-godzinny wymiar czasu pracy obowiązujący pracownika w styczniu 2011 r. zostaje obniżony o liczbę godzin przypadających do przepracowania w okresie nieobecności spowodowanej chorobą zgodnie z obowiązującym pracownika rozkładem czasu pracy. Zatem wymiar ten należy obniżyć o 40 godzin za okres od 24 do 28 stycznia, w którym pracownik miał świadczyć pracę zgodnie z rozkładem. Obniżenia nie można natomiast dokonać za 31 stycznia, ponieważ w tym dniu pracownikowi zaplanowano dzień wolny za pracę w sobotę. Po obniżeniu pracownik miał do przepracowania w styczniu 120 godzin i taką liczbę godzin przepracował łącznie z pracą w sobotę (23 stycznia). W związku z tym nie doszło do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, a tym samym do pracy w godzinach nadliczbowych.
Podstawa prawna
- art. 129 § 1, art. 130 § 3, art. 1512–1513 Kodeksu pracy.