Zasiłek pielęgnacyjny
Krąg osób uprawnionych do otrzymania zasiłku pielęgnacyjnego określa ustawa z dnia 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U.2006.139.992 ze zm.). Zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem opiekuńczym, które przyznaje się w celu częściowego pokrycia wydatków wynikających z konieczności zapewnienia opieki i pomocy innej osoby w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Zasiłek jest więc swoistą pomocą państwa w zabezpieczeniu egzystencji, przysposobieniu do pracy oraz komunikacji społecznej dla osób, które takiej pomocy potrzebują. Obecnie wysokość zasiłku to 153 zł miesięcznie.
Zobacz także: Świadczenie pielęgnacyjne - zmiany
Osoby uprawnione do otrzymania zasiłku
Zgodnie z obowiązującymi przepisami zasiłek pielęgnacyjny przysługuje:
- niepełnosprawnemu dziecku, czyli dziecku w wieku do ukończenia 16 roku życia legitymującemu się orzeczeniem o niepełnosprawności;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia, jeżeli legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności;
- osobie, która ukończyła 75 lat;
- osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia legitymującej się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli niepełnosprawność powstała w wieku do ukończenia 21 roku życia.
Przyznanie zasiłku pielęgnacyjnego osobie niepełnosprawnej w wieku powyżej 16 roku życia uzależnione jest od zaistnienia następujących przesłanek: osoba ta musi legitymować się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, lub też niepełnosprawność musi powstać przed ukończeniem 21 roku życia, w przypadku osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności.
Niepełnosprawność
Prawo do zasiłku pielęgnacyjnego uzależnione jest od legitymowania się przez osobę niepełnosprawną orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych, natomiast do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.
Polecamy serwis: Składki na ubezpieczenie społeczne
Warto wyjaśnić, że organy rozpoznające wniosek o przyznanie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, nie są kompetentne do ustalenia we własnym zakresie daty powstania niepełnosprawności, ponieważ związane są – co do daty powstania niepełnosprawności i co do jej stopnia, orzeczeniem wydanym przez uprawnioną do tego jednostkę. Stosowne orzeczenie nie może być zastąpione żadnym innym dokumentem (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17.06.2009 r., IV SA/Wr 576/2008, LexPolonica nr 2467529).
Brak prawa do zasiłku
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje osobie umieszczonej w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. Chodzi tutaj o sytuację, w której osoba ubiegająca się o zasiłek faktycznie przebywa w takiej instytucji. Nie stanowi natomiast przesłanki wyłączającej posiadanie prawa do przedmiotowego zasiłku samo skierowanie do ośrodka, które nie zostało wykonane. Instytucją zapewniającą całodobowe utrzymanie w świetle przepisów ustawy jest dom pomocy społecznej, placówka opiekuńczo-wychowawcza, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, zakład opiekuńczo-leczniczy, zakład pielęgnacyjno-opiekuńczy, szkoła wojskowa lub inna szkoła, jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne utrzymanie.
Zasiłek pielęgnacyjny nie przysługuje również osobom, których członkowie rodziny otrzymują za granicą świadczenia na pokrycie wydatków związanych z pielęgnacją tych osób, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej. Co ważne zasiłku nie otrzymają również osoby uprawnione do dodatku pielęgnacyjnego.
Zadaj pytanie na: Forum Kadry