Pracownik nabył prawo do świadczenia chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy, tj. od 15 stycznia br., gdyż przed dniem powstania tej niezdolności podlegał ubezpieczeniu chorobowemu przez okres przekraczający 30 dni.
Wynagrodzenie/zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy w trakcie trwania ubezpieczenia chorobowego. Jednak aby ubezpieczony nabył prawo do świadczenia chorobowego, musi upłynąć odpowiednio długi okres wyczekiwania, który wynosi:
- 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego, jeżeli ubezpieczony podlega temu ubezpieczeniu obowiązkowo,
- 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia, gdy ubezpieczony podlega temu ubezpieczeniu dobrowolnie.
W pewnych sytuacjach ubezpieczony ma prawo do świadczenia chorobowego bez okresu wyczekiwania:
- gdy jest absolwentem szkoły lub szkoły wyższej, który został objęty ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpił do tego ubezpieczenia w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,
- jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem w drodze do/z pracy,
- jeżeli jest ubezpieczony obowiązkowo oraz ma wcześniejszy co najmniej 10-letni okres obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego,
- jeżeli jest posłem lub senatorem, który przystąpił do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
Od zasady nieprzerwanego okresu ubezpieczenia chorobowego ustawa zasiłkowa dopuszcza wyjątki, a jednym z nich jest sytuacja, gdy okres przerwy między następującymi po sobie okresami ubezpieczenia nie przekroczy 30 dni (art. 4 ust. 2 ustawy zasiłkowej). Oznacza to, że przy wyliczaniu upływu minimalnego okresu wyczekiwania do uzyskania prawa do zasiłku chorobowego należy uwzględnić także wcześniejsze okresy ubezpieczenia, jeżeli przerwa między nimi nie przekroczyła 30 dni.
Niezdolność do pracy Państwa pracownika powstała w czasie, gdy był on zgłoszony do ubezpieczenia chorobowego obowiązkowo, a zatem w jego przypadku do nabycia uprawnień do świadczenia chorobowego niezbędne jest legitymowanie się nieprzerwanym 30-dniowym okresem ubezpieczenia. Co prawda, Państwa pracownik podlegał temu ubezpieczeniu ze stosunku pracy jedynie od 1 do 14 stycznia br., ale do 30-dniowego okresu wyczekiwania powinien zostać doliczony także okres podlegania dobrowolnemu ubezpieczeniu chorobowemu w czasie wykonywania umowy zlecenia, tj. od 1 do 31 grudnia 2011 r.
WAŻNE!
Do okresu wyczekiwania, od którego zależy prawo do świadczenia chorobowego, wlicza się poprzednie okresy podlegania ubezpieczeniu chorobowemu zarówno obowiązkowo, jak i dobrowolnie, jeżeli przerwa między tymi okresami nie przekroczyła 30 dni.
Po doliczeniu okresu ubezpieczenia z tytułu umowy zlecenia łączny okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu przez Państwa pracownika w dniu powstania niezdolności do pracy będzie wynosił ponad 30 dni, co uprawnia go do uzyskania świadczenia z ubezpieczenia chorobowego. Skoro okres ubezpieczenia ze stosunku pracy następował bezpośrednio po okresie podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z tytułu umowy zlecenia – łączny okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu z tych tytułów należy uznać za okres nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Zatem Państwa pracownikowi przysługuje prawo do świadczenia chorobowego od pierwszego dnia niezdolności do pracy, tj. od 15 stycznia br.
Podstawa prawna:
- art. 4 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz art. 6 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2010 r. Nr 77, poz. 512 ze zm.),
- art. 6 ust. 1 i ust. 4 oraz art. 11 ust. 1 i ust. 2 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.).