Podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego w maju jest taka sama jak zasiłku opiekuńczego w lutym 2009 r. W podstawie wymiaru powinni Państwo uwzględnić wynagrodzenia za okres od lutego 2008 r. do stycznia 2009 r. wraz z wypłaconym wynagrodzeniem za przestój w faktycznie wypłaconej wysokości. Natomiast powinni Państwo uzupełnić wynagrodzenie za październik 2008 r., ponieważ w tym miesiącu pracownik otrzymał zasiłek opiekuńczy.
UZASADNIENIE
W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków płatnik uwzględnia wynagrodzenie, które stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe pomniejszone o kwotę składek finansowanych przez ubezpieczonego. W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego i zasiłków przyjmuje się, po uzupełnieniu, te składniki wynagrodzenia, które zgodnie z przepisami płacowymi są proporcjonalnie zmniejszane w związku z usprawiedliwioną nieobecnością w pracy.
WAŻNE
Okres przestoju nie jest traktowany jak nieobecność w pracy, ale jak okres przepracowany.
Za czas niezawinionego przez pracownika przestoju otrzymuje on wynagrodzenie, od którego nalicza się składki na ubezpieczenia społeczne. Mimo że przysługujące za przestój wynagrodzenie jest zwykle niższe od wynagrodzenia, jakie pracownik otrzymywałby za faktycznie świadczoną pracę, nie podlega ono uzupełnieniu.
PRZYKŁAD
Pracownik, który w marcu br. nie wykonywał pracy przez część miesiąca z przyczyn dotyczących pracodawcy, zachorował w maju br. Wynagrodzenie pracownika za wykonywanie pracy przez cały miesiąc wynosi 3000 zł. Z uwagi na przestój, w marcu br. otrzymał za ten miesiąc wynagrodzenie w wysokości 2200 zł. W podstawie wymiaru wynagrodzenia za czas choroby w maju pracodawca uwzględni wynagrodzenie za marzec 2009 r. w kwocie 2200 zł bez jego uzupełniania.
Podstawą wymiaru zasiłku chorobowego jest przeciętne miesięczne wynagrodzenie z 12 miesięcy przed zachorowaniem. Do naliczenia wysokości zasiłku przyjmuje się jednak podstawę ustaloną w celu wyliczenia zasiłku przysługującego za okres wcześniejszy, jeżeli między okresami, za które zasiłek przysługiwał poprzednio i obecnie, nie było przerwy dłuższej niż 3 miesiące kalendarzowe.
WAŻNE!
Podstawy wymiaru wynagrodzenia i zasiłku zarówno tego samego rodzaju, jak i innego rodzaju nie ustala się na nowo, jeżeli między okresami pobierania wynagrodzenia chorobowego lub zasiłków nie było przerwy lub przerwa trwała krócej niż 3 miesiące kalendarzowe.
PRZYKŁAD
Pracownik chorował w okresie od 3 do 15 stycznia 2009 r. Przy ustalaniu podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego pracodawca uwzględnił wynagrodzenie pracownika za okres od stycznia do grudnia 2008 r. Pracownik zachorował ponownie 29 kwietnia 2009 r. Podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego przysługującego pracownikowi w kwietniu pracodawca nie ustalił na nowo, ponieważ przerwa między okresami pobierania wynagrodzenia chorobowego jest krótsza niż 3 miesiące kalendarzowe.
Podstawa prawna:
- ● art. 3 pkt 3, art. 36 ust. 1 i ust. 2, art. 38 ust. 2, art. 43 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego z tytułu choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.).
Orzecznictwo uzupełniające:
- ● Z treści art. 81 k.p. wynikają dwie przesłanki nabycia prawa do wynagrodzenia za czas niewykonywania pracy:
a) gotowość pracownika do wykonywania pracy,
b) doznanie przeszkód w wykonywaniu pracy z przyczyn leżących po stronie pracodawcy.
Bierne oczekiwanie na wezwanie pracodawcy do świadczenia pracy nie uzasadnia prawa do wynagrodzenia przewidzianego w art. 81 k.p. (Wyrok Sądu Najwyższego z 23 października 2006 r., I PK 110/06, M.P.Pr. 2007/1/43)