Problem
Jeden z naszych pracowników był niezdolny do pracy z powodu choroby od 13 do 24 kwietnia 2018 r. W grudniu 2017 r. osoba ta przekroczyła roczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W jakiej wysokości wynagrodzenie za grudzień 2017 r. powinniśmy uwzględnić w podstawie wynagrodzenia chorobowego?
Rada
W podstawie wymiaru wynagrodzenia chorobowego za kwiecień 2018 r. powinni Państwo uwzględnić wynagrodzenie za grudzień 2017 r. stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, pomniejszone o faktycznie należne składki na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe. Szczegóły w uzasadnieniu.
Polecamy: RODO dla kadrowych i HR. Wzory dokumentów z objaśnieniami
Uzasadnienie
Za okres niezdolności do pracy z powodu choroby przypadającej w kwietniu 2018 r. pracownikowi przysługuje wynagrodzenie chorobowe. Okres pobierania tego wynagrodzenia wynosi 33 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku pracowników, którzy ukończyli 50. rok życia - 14 dni. Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego oblicza się tak jak podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego pracownikom. Stanowi ją przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Wynagrodzeniem jest tu przychód pracownika stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę ze środków pracownika składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe oraz chorobowe (co do zasady - 13,71%).
Ustalając wynagrodzenie przyjmowane do podstawy wymiaru zasiłku, w sytuacji gdy wynagrodzenie pracownika za miesiąc, w którym nastąpiło przekroczenie rocznego limitu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, w całości jest wliczane do postawy wymiaru zasiłku chorobowego, należy jepomniejszyć o kwotę faktycznie potrąconych ze środków pracownika składek na ubezpieczenia społeczne. Jeżeli natomiast pracownik w miesiącu, w którym nastąpiło przekroczenie rocznej podstawy wymiaru składek, otrzymał składnik wynagrodzenia, od którego została naliczona składka na ubezpieczenie chorobowe, ale którego nie można uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku, konieczne jest ustalenie średniego wskaźnika składek potrąconych w tym miesiącu.
Podstawę wymiaru zasiłku Państwa pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone mu za okres od kwietnia 2017 r. do marca 2018 r.
Ponieważ w grudniu 2017 r. pracownik osiągnął graniczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wynagrodzenie za grudzień 2017 r. nie może ulec pomniejszeniu o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika w wysokości 13,71% podstawy wymiaru. Nie stanie się tak, ponieważ podstawą wymiaru składek emerytalnej i rentowej w grudniu 2017 r. była tylko część wynagrodzenia pracownika.
PRZYKŁAD
Pracownik przez 10 dni kwietnia 2018 r. był niezdolny do pracy z powodu choroby, za którą przysługuje mu wynagrodzenie chorobowe. Podstawę jego wymiaru stanowi przeciętne wynagrodzenie za okres od kwietnia 2017 r. do marca 2018 r. W grudniu 2017 r. pracownik przekroczył roczną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Składki na wskazane ubezpieczenia powinny zostać naliczone od kwoty 1000 zł. Wynagrodzenie za grudzień 2017 r. należy więc pomniejszyć o składki w łącznej wysokości 357,60 zł, co wynika z wyliczenia:
-
1000 zł (podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe) x 11,26% = 112,60 zł (wysokość odprowadzonych składek na wskazane ubezpieczenia finansowanych przez pracownika),
-
10 000 zł (wynagrodzenie za grudzień 2017 r. wynikające z umowy o pracę stanowiące podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe) x 2,45% = 245 zł (wysokość odprowadzonej składki na wskazane ubezpieczenie),
-
112,60 zł + 245 zł = 357,60 zł (suma składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracownika).
-
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego należy przyjąć wynagrodzenie za grudzień 2017 r. po potrąceniu o składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika w wysokości 9642,40 zł, co wynika z wyliczenia:
-
10 000 zł (kwota wynagrodzenia brutto) - 357,60 zł (suma składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracownika) = 9642,40 zł.
Natomiast za pozostałe miesiące, czyli za okres od kwietnia do listopada 2017 r. oraz od stycznia do marca 2018 r. w podstawie wymiaru zasiłku powinni Państwo uwzględnić wynagrodzenie w wysokości 8629 zł (10 000 zł - 13,71%). Podstawę wymiaru wynagrodzenia chorobowego będzie zatem stanowić kwota 8713,45 zł, co wynika z wyliczenia:
-
8629 zł x 11 miesięcy = 94 919 zł,
-
94 919 zł + 9642,40 zł = 104 561,40 zł,
-
104 561,40 zł : 12 miesięcy = 8713,45 zł.
Za 10 dni choroby pracownik otrzyma wynagrodzenie chorobowe w wysokości 2323,60 zł, tj.:
-
8713,45 zł : 30 = 290,45 zł,
-
290,45 zł x 80% = 232,36 zł,
-
232,36 zł x 10 dni = 2323,60 zł.
PODSTAWA PRAWNA:
-
art. 3 pkt 3, art. 36 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz.U. z 2017 r. poz. 1368
-
art. 19 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - Dz.U. z 2017 r. poz. 1778; ost.zm. Dz.U. z 2018 r. poz. 730