RADA
Mogą Państwo wypłacić wynagrodzenie chorobowe i zasiłek chorobowy upoważnionej przez pracownika osobie, ale tylko na podstawie pisemnego upoważnienia. Nie musi to być upoważnienie potwierdzone przez notariusza.
UZASADNIENIE
Płatnik powinien wypłacić wynagrodzenie i zasiłek chorobowy pracownikowi do jego rąk. Jest to najczęściej spotykana sytuacja. Jednak są przypadki, gdy płatnik może wypłacić świadczenie innej osobie. Jeżeli świadczenie ma otrzymać inna osoba, to wypłaca się je na podstawie upoważnienia. Podpis pracownika na upoważnieniu do odbioru świadczenia może być potwierdzony np. przez pracownika zakładu, który jest płatnikiem zasiłku.
WAŻNE!
Osoby upoważnione zawsze mogą zwrócić się do pracodawcy o wypłatę należnego wynagrodzenia chorobowego i zasiłku.
Wynagrodzenie chorobowe i zasiłek może być również wypłacony osobie, do rąk której wypłaca się wynagrodzenie lub dochód osoby ubezpieczonej (art. 65 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Jednak i w tym przypadku płatnik wypłaca świadczenie takiej osobie wyłącznie za uprzednią pisemną zgodą lub pisemnym upoważnieniem pracownika.
PRZYKŁAD
Pracodawca zatrudnia 32 pracowników. Jeden z nich jest na zwolnieniu lekarskim od 5 stycznia 2009 r. Pracownik odbiera wynagrodzenie w kasie firmy. Po wynagrodzenie i zasiłek chorobowy za styczeń i luty 2009 r. zgłosiła się matka pracownika przedstawiając pisemne upoważnienie do odbioru świadczeń. Od stycznia 2009 r. matka jest osobą, do rąk której pracodawca ma obowiązek wypłacać wynagrodzenie pracownika. Na tej podstawie pracodawca wypłacił świadczenia matce pracownika.
Bez pisemnego upoważnienia wynagrodzenie i zasiłek chorobowy płatnik może wypłacić tylko współmałżonkowi i tylko w przypadkach wskazanych w Kodeksie rodzinnym i opiekuńczym (art. 28 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego). Dotyczy to sytuacji, w której sąd w prawomocnym wyroku nakaże wypłatę wynagrodzenia za pracę lub inne należności przysługujące małżonkowi w całości lub w części do rąk drugiego małżonka. Sąd wydaje takie orzeczenie wówczas, gdy jeden z małżonków pozostających we wspólnym pożyciu nie przyczynia się do zaspokajania potrzeb rodziny, mimo takiego obowiązku. Dodatkowo płatnik ma obowiązek wypłacić należne pracownikowi świadczenia małżonkowi w sytuacji, kiedy w razie przemijającej przeszkody dotyczącej jednego z małżonków, np. choroba lub wyjazd, drugi małżonek może działać w sprawach zwykłego zarządu, np. pobierać bez pełnomocnictwa należności przysługujące drugiemu małżonkowi, kiedy nie ma sprzeciwu drugiego małżonka.
Wynagrodzenie za pracę i inne świadczenia ze stosunku pracy są zobowiązaniem pracodawcy wobec pracownika. W niektórych przypadkach uprawnienia te przechodzą na inne osoby, których nie łączy z pracodawcą żadna umowa. Taką sytuacją jest np. śmierć pracownika (art. 631 Kodeksu pracy). W tym przypadku pracodawca jest zobowiązany wypłacić świadczenia ze stosunku pracy najbliższej rodzinie pracownika. Osobami uprawnionymi do świadczeń ze stosunku pracy po zmarłym pracowniku, czyli również do zasiłku chorobowego, są: małżonek, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka oraz dzieci przysposobione, przyjęte na wychowanie i utrzymanie przed osiągnięciem pełnoletności wnuki, rodzeństwo i inne dzieci - również w ramach rodziny zastępczej oraz rodzice.
PRZYKŁAD
Pracodawca zatrudnia 28 pracowników. Jeden z nich od 30 stycznia 2009 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim. Ostatnie zwolnienie lekarskie zostało wystawione do 18 marca 2009 r. Pracownik zmarł 22 lutego. Wynagrodzenie chorobowe po zmarłym mężu pracodawca wypłacił żonie, ponieważ nie było innych osób uprawnionych.
Podstawa prawna:
- art. 65 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.),
- art. 631 Kodeksu pracy,
- art. 28, art. 29 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego,
- art. 67, art. 70 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (DzU z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.).