RADA
Tak. W takim przypadku jedynym miejscem wykonywania pracy menedżera jest Polska.
UZASADNIENIE
Według prawa wspólnotowego w dziedzinie zabezpieczenia społecznego, tj. Rozporządzenia Rady EWG nr 1408/71, czynnikiem decydującym o podleganiu ubezpieczeniu społecznemu jest miejsce wykonywania pracy. Dlatego cudzoziemiec wykonujący pracę w Polsce objęty jest polskimi przepisami w zakresie ubezpieczeń społecznych. Ubezpieczeniom w Polsce podlegają też cudzoziemcy pochodzący z kraju nienależącego do UE/EOG, a także Szwajcarii.
Jeżeli natomiast menedżer został przysłany do Polski z jednego z krajów unijnych, Europejskiego Obszaru Gospodarczego czy też Szwajcarii, może być zwolniony z ubezpieczenia w Polsce, o ile w tym samym czasie jest ubezpieczony w swoim kraju.
Wspomniane rozporządzenie przewiduje jednak wyjątek, który mógłby mieć zastosowanie do menedżerów. Jest to tzw. uregulowanie wyjątkowe wymienione w art. 17 rozporządzenia nr 1408/71.
Przewiduje ono, że państwa członkowskie UE mogą zawierać tzw. porozumienia w interesie określonych grup osób albo określonych osób, objętych zakresem obowiązywania rozporządzenia, na mocy których dana osoba podlega ubezpieczeniom w innym kraju, niż to przewidują przepisy ogólnie obowiązujące.
Z inicjatywą zawarcia takiego porozumienia musi jednak wystąpić instytucja ubezpieczeniowa kraju, w którym menedżer jest ubezpieczony. Po stronie polskiej sprawy tego typu załatwia wyłącznie Centrala ZUS w Warszawie. Aby zawrzeć porozumienie w trybie art. 17 rozporządzenia, z pisemnym wnioskiem do Centrali ZUS powinna wystąpić zagraniczna instytucja.
Jeśli Centrala ZUS (po przeprowadzeniu odpowiedniego postępowania) wyrazi zgodę na zwolnienie danej osoby z obowiązku ubezpieczeń w Polsce, to wówczas składki będą mogły być opłacane wyłącznie za granicą, zgodnie z przepisami obowiązującymi w tamtym kraju.
Na potwierdzenie tego faktu zagraniczna instytucja ubezpieczeniowa wystawi formularz E 101, który formalnie zwalania z ubezpieczeń w Polsce.
W każdym innym przypadku cudzoziemiec zatrudniony w Polsce na podstawie kontraktu menedżerskiego objęty jest tu ubezpieczeniami społecznymi.
Wyjaśnijmy dodatkowo, że kontrakt menedżerski jest w myśl polskiego prawa umową nienazwaną. Jego charakter zależny jest od treści i zamiaru stron. W praktyce, kontrakt menedżerski najczęściej, do celów ubezpieczeń społecznych, jest traktowany jako umowa zlecenia lub inna umowa o świadczenie usług, do której mają zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego odnoszące się do umów zlecenia.
W konsekwencji, osoba wykonująca pracę na podstawie kontraktu podlega - co do zasady - ubezpieczeniom społecznym, tak jak osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.
Podstawa prawna:
- art. 13.2.a), art. 17 rozporządzenia 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie (DzU UE L 71.149.2),
- art. 6 ust. 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm.).