Pełnomocnictwo jest dokumentem upoważniającym do działania w imieniu mocodawcy, czyli osoby upoważniającej. Osoba posługująca się pełnomocnictwem może dokonywać wszystkich czynności prawnych, jakie przysługują jego mocodawcy, jednak tylko w zakresie, jaki wskazano w pełnomocnictwie. Jeżeli zatem – z różnych przyczyn – osoba będąca stroną w postępowaniu przed ZUS nie może osobiście brać w nim udziału, ma prawo wskazać swojego pełnomocnika, który będzie ją reprezentował w kontaktach z organem rentowym. Aby jednak umocowanie było skuteczne, pełnomocnictwo należy sporządzić w odpowiedni sposób, tak aby nie mogło zostać podważone.
Wymogi formalne
Mocodawcą może być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna, która działa przez ustawowych lub statutowych przedstawicieli. Pełnomocnictwo musi zostać sporządzone na piśmie lub zgłoszone do protokołu. Na dokumencie takim należy określić strony pełnomocnictwa, tj. mocodawcę, czyli osobę upoważniającą, i pełnomocnika, czyli osobę upoważnianą, wskazać zakres upoważnienia, datę sporządzenia i je podpisać. Dopuszczalne jest także wskazanie, aby pełnomocnik mógł ustanawiać dalszych pełnomocników, lecz możliwość taka powinna wynikać wprost z treści samego pełnomocnictwa.
Rekomendowany produkt: Kodeks pracy 2016 z komentarzem + poradnik w prezencie
W zależności od tego, jaki rodzaj pełnomocnictwa chce sporządzić strona, w jego zakresie należy wskazać zakres czynności, do których będzie ono miało zastosowanie. W przypadku pełnomocnictwa ogólnego zakres czynności będzie określony szeroko, bez wskazywania poszczególnych czynności (np. do upoważnienia do reprezentowania mocodawcy w określonym postępowaniu). Natomiast w przypadku pełnomocnictwa szczególnego należy wskazać konkretnie, do jakiej czynności upoważniamy pełnomocnika (np. do złożenia wniosku, do odbioru zaświadczenia itp.).
Pełnomocnik
Pełnomocnikiem strony może być osoba fizyczna, posiadająca zdolność do czynności prawnych, ocenianą według zasad określonych w kodeksie cywilnym. Wymóg ten oznacza, że pełnomocnikiem może być osoba pełnoletnia, która nie została ubezwłasnowolniona. Pełnomocnictwo może być udzielone w zasadzie każdemu, kto spełnia te warunki – krewnemu, powinowatemu, ale również każdej innej zaufanej osobie. Udzielone pełnomocnictwo może być w każdym momencie odwołane. Wygasa również w momencie śmierci mocodawcy.
Pełnomocnikiem może być wyłącznie pełnoletnia osoba fizyczna posiadająca zdolność do czynności prawnych.
Pełnomocnik dołącza do akt oryginał lub urzędowo poświadczony odpis pełnomocnictwa (dopuszczalne jest uwiarygodnienie kopii pełnomocnictwa przez sam organ). Pełnomocnik będący adwokatem czy radcą prawnym może sam uwierzytelnić odpis udzielonego mu pełnomocnictwa oraz odpisy innych dokumentów wykazujących jego umocowanie. Natomiast organ administracji może w razie wątpliwości zażądać urzędowego poświadczenia podpisu strony. Pełnomocnictwo udzielone w sprawach dotyczących ubezpieczenia społecznego nie podlega opłacie skarbowej.
Pełnomocnictwo w sprawach dotyczących ubezpieczenia społecznego nie podlega opłacie skarbowej
Wzór pełnomocnictwa
|
Warszawa, 1 kwietnia 2011 r. |
|
|
PEŁNOMOCNICTWO OGÓLNE |
|
|
|
Ja, niżej podpisana Janina Kowalska, legitymująca się dowodem osobistym nr AKX 157989, wydanym przez Prezydenta Miasta St. Warszawy, zamieszkała przy ul. Świętokrzyskiej 1 w Warszawie, upoważniam Pana Wojciecha Adamskiego, legitymującego się dowodem osobistym nr DBG 123654, wydanym przez Prezydenta Miasta St. Warszawy, zamieszkałego w Warszawie przy ul. Długiej 1/1, do dokonania w moim imieniu wszelkich czynności związanych z postępowaniem prowadzonym przez ZUS w sprawie przyznania zasiłku macierzyńskiego z tytułu prowadzonej przeze mnie działalności gospodarczej. |
|
|
|
Pełnomocnik |
Mocodawca |
Pełnomocnictwo domniemane
W sprawach mniejszej wagi organ nie musi żądać pełnomocnictwa, jeśli pełnomocnikiem jest członek najbliższej rodziny lub domownik strony, a nie ma wątpliwości co do istnienia i zakresu upoważnienia do występowania w imieniu strony. Przepis ten oznacza, że do załatwiania prostych spraw urzędowych nie jest wymagane upoważnienie pisemne, jeżeli w imieniu strony występuje członek najbliższej rodziny. Ocena, czy sprawa ma „mniejszą wagę”, pozostawiona została uznaniu organu, podobnie jak kwestia braku wątpliwości co do istnienia i zakresu upoważnienia. Z tego względu mogą wystąpić trudności w uznaniu takiego domniemanego pełnomocnictwa przez pracowników administracji. Warto zatem mimo wszystko posługiwać się upoważnieniem sporządzonym na piśmie.
Czynności wykonywane osobiście przez stronę
Nie do każdej czynności jednak będzie możliwe ustanowienie pełnomocnika. Kodeks postępowania administracyjnego wskazuje bowiem, że strona nie może wyznaczyć pełnomocnika do czynności, których charakter wymaga jej osobistego działania. W zakresie postępowania przed ZUS będą to przede wszystkim sytuacje, kiedy strona zostaje wezwana do osobistego stawiennictwa, w celu złożenia wyjaśnień lub zeznań. Wówczas wezwany musi stawić się w Zakładzie osobiście.
Podstawa prawna
● Art. 32 i 33 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego – t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071; ost. zm. Dz.U. z 2011 r. nr 34, poz. 173.
● Art. 11 i 98–109 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny – Dz.U. z 1964 r. nr 16, poz. 93; ost. zm. Dz.U. z 2010 r. nr 155, poz. 1037.
● Art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z 16 listopada 2006 r. o opłacie skarbowej – Dz.U. nr 225, poz. 1635; ost. zm. Dz.U. z 2010 r. nr 167, poz. 1131.
Dołącz do nas na Facebooku!