Wystawienie kolejnego zwolnienia lekarskiego przez tego samego specjalistę nie musi oznaczać, że niezdolność do pracy po przerwie jest spowodowana tą samą chorobą, co przed przerwą. Powinni Państwo zwrócić się do lekarza, który wystawił zwolnienie lekarskie, z pytaniem, czy zwolnienie lekarskie zostało wystawione na tę samą chorobę, co przed przerwą. Lekarz powinien udzielić również informacji o tym, czy pracownica odzyskała zdolność do pracy w okresie przerwy w pobieraniu zasiłku chorobowego.
UZASADNIENIE
Wynagrodzenie/zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 182 dni (art. 8 ustawy zasiłkowej). Jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą albo przypada na okres ciąży, zasiłek chorobowy przysługuje maksymalnie przez 270 dni.
Płatnik zasiłku zalicza do jednego okresu zasiłkowego wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, niezależnie od tego, jaka była przyczyna poszczególnych okresów niezdolności do pracy (art. 9 ust. 1 ustawy zasiłkowej). Do tego samego okresu zasiłkowego płatnik wlicza również okresy poprzedniej niezdolności do pracy spowodowanej tą samą chorobą. Tak jest, jeżeli przerwa między ustaniem poprzedniej a powstaniem ponownej niezdolności do pracy nie przekroczyła 60 dni. Zachorowanie w okresie 60 dni od zakończenia poprzedniej choroby na tę samą chorobę powoduje, że płatnik sumuje obydwa okresy pobierania zasiłku z tego tytułu. Informację o niezdolności do pracy zaliczanej do jednego okresu zasiłkowego lekarz leczący powinien zamieścić w zaświadczeniu lekarskim ZUS ZLA, wpisując kod literowy A (art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej).
Jeżeli między okresami niezdolności do pracy wystąpi przerwa, a niezdolność jest spowodowana różnymi chorobami, oraz gdy przerwa w niezdolności spowodowanej tą samą chorobą trwa ponad 60 dni, okres zasiłkowy powinien być liczony na nowo.
WAŻNE!
O tym, czy kolejne niezdolności do pracy, między którymi były przerwy, są spowodowane tą samą chorobą, informuje lekarz leczący.
Często płatnicy w sytuacji, kiedy między kolejnymi zwolnieniami lekarskimi są przerwy, mają wątpliwości, czy niezdolność do pracy po przerwie jest spowodowana tą samą czy inną chorobą co wcześniej. To, że zwolnienie lekarskie przed przerwą i po przerwie wystawił ten sam lekarz albo lekarz tej samej specjalizacji, nie oznacza, że niezdolność do pracy jest spowodowana tą samą chorobą.
Zatrudniona u Państwa pracownica zachorowała po przerwie w otrzymywaniu zwolnień lekarskich, która przekroczyła 60 dni. Dlatego nawet w przypadku zachorowania na tę samą chorobę, na którą pracownica wykorzystała już 182 dni okresu zasiłkowego, lekarz nie powinien wpisać kodu A w zwolnieniu lekarskim. Natomiast Państwa wątpliwości w sprawie ustalenia rodzaju choroby pracownicy i zdolności do pracy powinien rozstrzygnąć lekarz, który wystawił pracownicy ZUS ZLA. Również na pytanie, czy w czasie przerwy trwającej ponad 60 dni, spowodowanej tą samą chorobą, pracownica odzyskała zdolność do pracy, powinien odpowiedzieć lekarz leczący pracownicę.
Informacja o uznaniu pracownicy za częściowo niezdolną do pracy nie jest dla Państwa wystarczającym dowodem stwierdzającym, że pracownica w okresie, kiedy nie korzystała ze zwolnień lekarskich, nie odzyskała zdolności do pracy.
WAŻNE!
Orzeczenie lekarza orzecznika, że pracownik jest częściowo niezdolny do pracy, wydane do celów rentowych, nie jest równoznaczne z niezdolnością do pracy uprawniającą do zasiłku chorobowego.
Jeżeli uzyskane od lekarza leczącego pracownicę informacje w sprawie sumowania okresów niezdolności do pracy do jednego okresu zasiłkowego oraz trwania przerw w niezdolności do pracy okażą się niewystarczające, to powinni Państwo wystąpić o opinię w tej sprawie do ZUS (art. 63 ust. 2 ustawy zasiłkowej).
WAŻNE!
Gdy pracodawca na podstawie informacji uzyskanych od lekarza leczącego nie może prawidłowo ustalić okresu zasiłkowego pracownika, to powinien w tej sprawie zwrócić się do ZUS.
Jeżeli z opinii lekarza lub ZUS będzie wynikało, że niezdolność do pracy pracownicy od 27 kwietnia 2010 r. jest spowodowana tą samą chorobą co niezdolność do pracy trwająca do 19 lutego 2010 r. oraz że między okresami orzeczonych niezdolności do pracy pracownica nie odzyskała zdolności do pracy, to powinni Państwo okresy niezdolności do pracy przed przerwą i po przerwie wliczyć do tego samego okresu zasiłkowego. To oznacza, że pracownica na podstawie zwolnienia lekarskiego od 27 kwietnia 2010 r. nie będzie miała prawa do wynagrodzenia i zasiłku chorobowego, ponieważ 19 lutego 2010 r. wyczerpała 182-dniowy okres zasiłkowy.
Jeżeli od lekarza leczącego albo ZUS otrzymają Państwo informację, że:
- choroba od 27 kwietnia 2010 r. jest spowodowana inną chorobą niż niezdolność do pracy trwająca do 19 lutego 2010 r. lub
- niezdolność do pracy od 27 kwietnia 2010 r. jest spowodowana tą samą chorobą co niezdolność do pracy trwająca do 19 lutego 2010 r., ale pracownica w okresie przerwy w pobieraniu zasiłku chorobowego, tj. od 20 lutego do 26 kwietnia 2010 r., odzyskała zdolność do pracy, to od 27 kwietnia 2010 r. powinni Państwo liczyć nowy okres zasiłkowy. Pracownica w tym przypadku ma prawo do wynagrodzenia/zasiłku chorobowego.
Podstawa prawna
- art. 8, art. 9, art. 57, art. 63 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz.U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267 ze zm.).