Zwolnienie ze składek na FP i FGŚP dotyczy tylko przychodów z umowy o pracę. Od wynagrodzenia za wykonywanie zlecenia powinni Państwo opłacać te składki, mimo że miesięczna wysokość tego przychodu jest niższa niż kwota minimalnego wynagrodzenia.
UZASADNIENIE
Od 1 stycznia 2009 r. pracodawcy nie muszą opłacać składek na Fundusz Pracy (FP) i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych (FGŚP) za pracowników, którzy wracają do pracy po urlopie macierzyńskim, dodatkowym urlopie macierzyńskim lub po urlopie wychowawczym. Zwolnienie z tego obowiązku przysługuje przez 36 miesięcy i dotyczy wyłącznie przychodów uzyskiwanych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Okres 36 miesięcy, przez jaki pracodawca jest zwolniony z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP, to pełne 36 miesięcy liczone od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zakończenie takiego urlopu.
Okres zwolnienia ze składek na FP i FGŚP jest przerwany, gdy w tym czasie pracownik korzysta z urlopu wychowawczego na to samo dziecko, na które uzyskał prawo do urlopu macierzyńskiego.
Jeżeli pracownica korzysta z urlopu wychowawczego bezpośrednio po urlopie macierzyńskim, 36-miesięczny okres zwolnienia z opłacania składek na FP i FGŚP należy liczyć dopiero od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpił powrót pracownicy z urlopu wychowawczego.
WAŻNE!
Okres zwolnienia z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP liczony jest na nowo, gdy pracownik korzysta z urlopu macierzyńskiego/wychowawczego na kolejne dziecko.
W sytuacji gdy pracownik, za którego pracodawca nie opłaca składek na FP i FGŚP w omawianych okolicznościach, wykonuje u tego pracodawcy dodatkowo umowę cywilnoprawną, zwolnienie to nie dotyczy przychodów uzyskiwanych z tej umowy. Wynika to z brzmienia art. 104a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy i art. 9a ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Przepisy te wskazują bowiem na możliwość korzystania z tego zwolnienia wyłącznie w odniesieniu do pracowników.
Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych nakazuje traktować wykonawcę umowy cywilnoprawnej zawartej dodatkowo ze swoim pracownikiem jak pracownika, a osiągane z tej umowy przychody – jak przychody ze stosunku pracy (art. 8 ust. 2a i art. 18 ust. 1a ustawy systemowej). Nie ma jednak podstaw, by taką fikcję prawną przyjmować również na gruncie przepisów ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy. Ustawy te nie zawierają uregulowania analogicznego do tego, które wynika z ustawy systemowej, ani nie odsyłają do odpowiednich przepisów ustawy systemowej.
WAŻNE!
Ustalając obowiązek opłacania składek na FP i FGŚP, nie należy traktować przychodów z dodatkowej umowy cywilnoprawnej zawartej z pracownikiem jak przychodów z umowy o pracę.
W konsekwencji opisanych zasad, Państwa firma powinna opłacać od przychodów osiąganych przez pracownicę z dodatkowej umowy zlecenia składki:
- na FGŚP – niezależnie od wysokości osiąganego przez nią przychodu; składki na FGŚP należy bowiem opłacać za osobę, która podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym,
- na FP – pod warunkiem że podstawa wymiaru składek na jej ubezpieczenia emerytalne i rentowe w przeliczeniu na okres miesiąca jest co najmniej równa kwocie minimalnego wynagrodzenia lub 80% tego wynagrodzenia – w przypadku zatrudnienia w pierwszym roku pracy (w 2010 r. odpowiednio 1317 zł i 1053,60 zł).
Obowiązek opłacania składki na FP w takiej sytuacji należy rozpatrywać na ogólnych zasadach. Oznacza to, że obowiązek opłacania tej składki należy rozpatrywać opierając się na wysokości podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – tj. biorąc pod uwagę łączny przychód z umowy o pracę i umowy cywilnoprawnej. W przypadku pracownicy, która z tytułu umowy zlecenia uzyskuje miesięcznie 300 zł, obowiązek opłacania składki na FP powstanie, jeśli łącznie z przychodem z umowy o pracę kwota ta jest co najmniej równa kwocie minimalnego wynagrodzenia (lub 80% minimalnego wynagrodzenia). Ponieważ pracownica jest zatrudniona na pełny etat, z tytułu zatrudnienia otrzymuje co najmniej minimalne wynagrodzenie (ewentualnie 80% tego wynagrodzenia). W związku z tym należy za nią opłacić składkę na FP, ale tylko od kwoty 300 zł (przychodu ze zlecenia).
Podstawa prawna
- art. 104, art. 104a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 ze zm.),
- art. 9a ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz.U. Nr 158, poz. 1121 ze zm.),
- art. 8 ust. 2a, art. 18 ust. 1a ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 ze zm.).