65-letni prokurator chciał pracować dłużej - nie dostał zgody od Prokuratora Generalnego! Czy wystarczające dla dalszej pracy prokuratora były dobre zdrowie, doświadczenie i sumienna służba? Nie. Sąd Najwyższy wydał orzeczenie.
- Kiedy prokurator przechodzi w stan spoczynku?
- Wniosek o dalszej zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65. roku życia
- Czy przysługuje odwołanie od decyzji Prokuratora Generalnego?
- Czego dotyczyła sprawa? Brak zgody Prokuratora Generalnego
- Awans innego prokuratora i nowy etat - interes służby
- Orzeczenie Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego z 6 września 2023 r., sygn. akt I NO 6/23
Kiedy prokurator przechodzi w stan spoczynku?
Trzeba pamiętać, że stan spoczynku to nie to samo co emerytura!
Prokurator może być przeniesiony w stan spoczynku:
1) po osiągnięciu określonego w ustawie wieku;
2) z uwagi na trwałą niezdolność do pełnienia obowiązków prokuratora (niezależnie od wieku);
3) w razie zmiany ustroju prokuratury lub zmiany granic okręgów powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, jeżeli nie został przeniesiony do innej jednostki organizacyjnej prokuratury.
Prokurator będący kobietą przechodzi na swój wniosek w stan spoczynku po ukończeniu 60 lat, niezależnie od okresu przepracowanego na stanowisku prokuratora lub sędziego.
Prokurator przechodzi w stan spoczynku z dniem ukończenia 65. roku życia.
Wniosek o dalszej zajmowanie stanowiska prokuratora po ukończeniu 65. roku życia
Prokurator Generalny na wniosek prokuratora, po przedstawieniu:
- zaświadczenia stwierdzającego, że jest zdolny ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków prokuratora
- po zasięgnięciu opinii Prokuratora Krajowego, Krajowej Rady Prokuratorów oraz właściwego prokuratora przełożonego
wyrazi zgodę na dalsze zajmowanie stanowiska przez prokuratora.
Wniosek i zaświadczenie składa się Prokuratorowi Generalnemu najpóźniej na 6 miesięcy przed ukończeniem 65. roku życia.
Czy przysługuje odwołanie od decyzji Prokuratora Generalnego?
Tak, w sprawie negatywnej decyzji, tj. nie wyrażenia zgody przez Prokuratora Generalnego na dalsze zajmowanie stanowiska przez prokuratora, po ukończeniu 65. roku życia przysługuje odwołanie do Sądu Najwyższego.
Obowiązkiem prokuratora kwestionującego decyzję Prokuratora Generalnego o odmowie wyrażenia zgody na dalsze zajmowanie stanowiska jest wskazanie szczególnych okoliczności: i nie jest to dobre zdrowie, doświadczenie ani sumienna służba.
Czego dotyczyła sprawa? Brak zgody Prokuratora Generalnego
Prokurator D. W.-P. złożył wniosek do Prokuratora Generalnego o wyrażenie zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora do czerwca 2025 r., dołączył zaświadczenie lekarskie, które potwierdzało brak przeciwwskazań zdrowotnych do wykonywania przez niego pracy na stanowisku prokuratora. Niestety wniosek został zaopiniowany negatywnie przez Prokuratora Okręgowego i Regionalnego oraz Krajową Radę Prokuratorów przy Prokuratorze Generalnym. Wskutek tego W grudniu 2022 r. Prokurator Generalny, nie wyraził zgody na dalsze zajmowanie stanowiska prokuratora przez D. W.-P.
Prokurator Generalny podkreślał, że możliwość dalszego pozostawania na stanowisku prokuratora stanowi wyjątek od ustawowej reguły przechodzenia prokuratorów w stan spoczynku po osiągnięciu wieku obligującego z mocy prawa do przeniesienia prokuratora w stan spoczynku.
Ponadto możliwość dalszego pozostawania na stanowisku prokuratora należy traktować jako wyjątek podyktowany szczególnymi okolicznościami.
Awans innego prokuratora i nowy etat - interes służby
Prokurator Generalny przedstawił sytuację etatowo-kadrową w Prokuraturze Okręgowej. Wskazał, że zwolnienie stanowiska prokuratora prokuratury okręgowej pozwoliłoby na obsadę tego stanowiska przez jednego z delegowanych prokuratorów do Prokuratury Okręgowej i w efekcie uzyskanie awansu zawodowego.
Ponadto zwolniony zostałby etat prokuratora prokuratury rejonowej, a zatem asesorzy mogliby ubiegać się o powołanie na pierwsze stanowisko prokuratorskie. Interes służby wyraża się w prowadzeniu polityki kadrowej, która uwzględnia pokoleniową wymianę kadr prokuratorskich, związaną z jednej strony z osiąganiem przez prokuratorów wieku umożliwiającego im skorzystanie ze stanu spoczynku, a z drugiej strony z potrzebą umożliwienia przejęcia tej służby przez innych doświadczonych prokuratorów, a także zapewnienia etatów dla nowych kadr prokuratorskich.
Orzeczenie Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego z 6 września 2023 r., sygn. akt I NO 6/23
W orzeczeniu Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych Sądu Najwyższego z 6 września 2023 r., sygn. akt I NO 6/23, SN orzekł, że możliwość dalszego zajmowania stanowiska prokuratora stanowi wyjątek od zasady, według której z dniem osiągnięcia określonego wieku prokurator przechodzi w stan spoczynku.
Podobne orzeczenia już zapadały np. możliwość dalszego zajmowania stanowiska prokuratora stanowi wyjątek od zasady, według której z dniem osiągnięcia określonego wieku prokurator przechodzi w stan spoczynku (postanowienie Sądu Najwyższego z 6 czerwca 2003 r., III AO 25/02; wyroki Sądu Najwyższego z: 22 lipca 2014 r., III PO 3/14 i 15 lipca 2015 r., III PO 3/15).
Zaangażowanie w wypełnianie obowiązków służbowych i wynikające z niego uznanie przełożonych i współpracowników winny bowiem cechować każdego prokuratora, który obowiązany jest postępować zgodnie ze złożonym ślubowaniem prokuratorskim – wskazał Sąd Najwyższy.