Nie mają Państwo obowiązku zawierania z pracownikiem nowej umowy o pracę, gdyż warunki zatrudnienia określa umowa nieprawidłowo rozwiązana, zaś stosunek pracy zostaje „odtworzony” z mocy samego orzeczenia sądu pracy. Warunkiem tego jest zgłoszenie gotowości do pracy przez pracownika w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się wyroku o przywróceniu do pracy. Dodatkowe Państwa obowiązki związane z przywróceniem do pracy, to ewentualnie wypłata wynagrodzenia za czas pozostawania pracownika bez pracy czy sprostowanie na jego wniosek wydanego wcześniej świadectwa pracy. W przypadku likwidacji oddziału, w którym przywracany pracownik świadczył pracę, mogą Państwo np. powierzyć mu na 3 miesiące w roku kalendarzowym inną pracę odpowiednią ze względu na jego wykształcenie i kwalifikacje czy wypowiedzieć warunki obowiązującej umowy o pracę.
UZASADNIENIE
Konsekwencją orzeczenia sądu o przywróceniu pracownika do pracy jest „reaktywacja” stosunku pracy na warunkach istniejących w chwili rozwiązania umowy o pracę. Pracodawca nie musi zatem ich ponownie określać przez wskazanie rodzaju pracy, miejsca pracy, warunków wynagradzania i innych elementów treści umowy. Stosunek pracy zostaje przywrócony na podstawie prawomocnego wyroku sądu pracy. Warunkiem jest jednak zgłoszenie przez pracownika gotowości do pracy w ciągu 7 dni od uprawomocnienia się wyroku (art. 48 § 1 Kodeksu pracy). Orzeczenie sądowe niejako anuluje bowiem skutki nieprawidłowego rozwiązania umowy. Natomiast przystąpienie do pracy „przywraca” ważność poprzedniemu stosunkowi pracy z dniem dopuszczenia pracownika do pracy. Niewłaściwie rozwiązana umowa o pracę staje się z tą datą ponownie obowiązująca.
WAŻNE!
Z pracownikiem przywróconym do pracy nie trzeba ponownie zawierać umowy o pracę.
Powierzenie pracownikowi pracy na innym stanowisku, w przypadku przywrócenia go przez sąd na poprzednio zajmowane, jest niedopuszczalne. Wyjątkowo mogą Państwo wykonując wyrok przywracający pracownika do pracy na poprzednich warunkach, powierzyć temu pracownikowi na podstawie art. 42 § 4 Kodeksu pracy inną pracę, niż określona w umowie o pracę, jeżeli wykonywanie pracy na stanowisku zajmowanym przez niego przed rozwiązaniem stosunku pracy nie jest możliwe z przyczyn organizacyjnych. Może to jednak nastąpić wyłącznie na czas określony nieprzekraczający 3 miesięcy w roku kalendarzowym i tylko pod warunkiem, że nie spowoduje obniżenia wynagrodzenia, a praca odpowiada kwalifikacjom danego pracownika. W sytuacji gdy jednostka organizacyjna, w której wcześniej pracował pracownik, nie istnieje, mogą Państwo po przywróceniu go do pracy zmienić warunki umowy (np. w zakresie miejsca świadczenia pracy) porozumieniem zmieniającym lub wypowiedzeniem warunków pracy (art. 42 Kodeksu pracy).
Po przywróceniu pracownika do pracy istnieje także możliwość wypowiedzenia mu umowy o pracę z powodu likwidacji oddziału. W takiej sytuacji w okresie wypowiedzenia można zwolnić pracownika z obowiązku świadczenia pracy lub oddelegować go do innej jednostki organizacyjnej pracodawcy.
Muszą Państwo pamiętać również o tym, że pracownik, który został przywrócony do pracy, ma najczęściej prawo do wynagrodzenia za okres pozostawania bez pracy. Sąd pracy, orzekając o przywróceniu pracownika do pracy, może zasądzić jednocześnie wynagrodzenie za okres pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące – nie więcej niż za 1 miesiąc (art. 47 Kodeksu pracy). Jeżeli jednak umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, któremu brakuje nie więcej niż 4 lata do osiągnięcia wieku emerytalnego, zaś okres zatrudnienia umożliwia mu uzyskanie prawa do emerytury z osiągnięciem tego wieku, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy. Dotyczy to również przypadków, gdy umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem – ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego albo gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego, np. z pracownikami podlegającymi ochronie związkowej.
Nie ma przeszkód prawnych, aby pracownik dochodził wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy w drodze odrębnego powództwa. Obowiązek wypłacenia zasądzonego wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy jest jednak uzależniony od przystąpienia pracownika do pracy.
Okres pozostawania bez pracy, za który przyznano pracownikowi wynagrodzenie, wlicza mu się do okresu zatrudnienia (art. 51 § 1 Kodeksu pracy). Natomiast okresu pozostawania bez pracy, za który nie przyznano wynagrodzenia, nie uważa się za przerwę w zatrudnieniu, pociągającą za sobą utratę uprawnień uzależnionych od nieprzerwanego zatrudnienia. Zgodnie jednak z orzecznictwem Sądu Najwyższego (wyrok SN z 10 marca 2010 r., II PK 265/09, wyrok SN z 14 marca 2006 r., I PK 144/05, OSNP 2007/5-6/68), pracownik przywrócony orzeczeniem sądu nie nabywa prawa do urlopu wypoczynkowego za okres pozostawania bez pracy.
W razie prawomocnego orzeczenia sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy w związku z niezgodnym z przepisami prawa wypowiedzeniem umowy o pracę, są Państwo również zobowiązani, na żądanie pracownika, uzupełnić treść wydanego mu uprzednio świadectwa pracy o dodatkową informację o tym orzeczeniu, podpisaną przez pracodawcę i opatrzoną datą.
Podstawa prawna:
- § 5 ust. 3 i załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. Nr 60, poz. 282 ze zm.),
- art. 42, art. 45 § 1, art. 47, art. 48 § 1, art. 51 § 1 Kodeksu pracy.
Orzecznictwo uzupełniające:
- Przywrócenie do pracy następuje na warunkach istniejących w chwili rozwiązania umowy i pracodawca nie musi ich ponownie określać przez wskazanie stanowiska pracy, warunków wynagradzania i innych elementów treści stosunku pracy. (Wyrok Sądu Najwyższego z 26 listopada 2003 r., I PK 490/02, OSNP 2004/20/353)
- Przywrócenie pracownika do pracy na inne stanowisko niż poprzednio zajmowane jest niedopuszczalne. (Wyrok Sądu Najwyższego z 29 lipca 1997 r., I PKN 217/97, OSNP 1998/11/324)
- Pracodawca w wykonaniu wyroku przywracającego do pracy na poprzednich warunkach może powierzyć pracownikowi na podstawie art. 42 § 4 k.p. inną pracę niż określona w umowie o pracę, jeżeli wykonywanie pracy na stanowisku zajmowanym przez niego przed rozwiązaniem stosunku pracy nie jest możliwe z przyczyn organizacyjnych. (Wyrok Sąd Najwyższy z 18 kwietnia 2000 r., I PKN 602/99, OSNP – wkł. 2000/21/5)
- Zgłoszenie w ciągu siedmiu dni od przywrócenia do pracy gotowości niezwłocznego jej podjęcia może być dokonane przez każde zachowanie pracownika, objawiające w dostateczny sposób jego zamiar kontynuowania reaktywowanego stosunku pracy, w szczególności przez faktyczne podjęcie i wykonywanie pracy na stanowisku, na które został przywrócony wyrokiem sądu. (Wyrok Sądu Najwyższego z 12 listopada 2003 r., I PK 524/02, OSNP 2004/20/347)