RADA
W przypadku odwołania się pracownicy od decyzji ZUS należy poczekać na prawomocne rozstrzygnięcie sądu. Pracownica nadal pozostaje w stosunku pracy i powinna przychodzić do pracy. Jeżeli sąd utrzyma w mocy decyzję ZUS, nie będzie konieczności rozwiązywania przez Państwa umowy o pracę z pracownicą, gdyż z mocy prawa umowa ta będzie nieważna. W razie uwzględnienia przez sąd odwołania złożonego przez pracownicę nadal pozostanie ona w stosunku pracy.
UZASADNIENIE
Od dnia nawiązania stosunku pracy do dnia ustania tego stosunku pracownik podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu. Podleganie ubezpieczeniom społecznym uprawnia pracownika do korzystania przez niego ze świadczeń, np. w razie choroby. ZUS przeprowadzając kontrole m.in. w zakresie ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych i wypłacania tych świadczeń oraz dokonywania rozliczeń z tego tytułu, zakresem swojej kontroli może objąć również zbadanie ważności umowy łączącej pracownika z pracodawcą. Wówczas ZUS może uznać, że umowa o pracę jest pozorna i została zawarta jedynie w celu np. uzyskania zasiłku chorobowego. ZUS oceniając, czy umowa o pracę jest pozorna, sprawdza przede wszystkim, czy praca była faktycznie wykonywana. Ustala to np. na podstawie listy obecności pracowników, ewidencji czasu pracy, zeznań świadków.
Od decyzji ZUS pracownikowi przysługuje odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. W razie uwzględnienia odwołania złożonego przez pracownika sąd zmieni zaskarżoną decyzję. W przypadku nieuwzględnienia odwołania pracownika sąd utrzyma decyzję ZUS w mocy. W razie utrzymania w mocy przez sąd decyzji ZUS, umowa o pracę zawarta dla pozoru będzie nieważna.
Państwa pracownica skorzystała z prawa odwołania się do sądu od decyzji ZUS i nadal pozostaje w stosunku pracy, zatem powinna świadczyć pracę. W przypadku utrzymania w mocy decyzji ZUS nie będzie konieczności rozwiązywania przez Państwa umowy o pracę z pracownicą, gdyż z mocy prawa umowa ta będzie nieważna.
WAŻNE!
Umowa o pracę uznana za pozorną nie musi być rozwiązana, ponieważ jest nieważna z mocy prawa.
W razie uwzględnienia przez sąd odwołania złożonego przez pracownicę, nadal pozostanie ona w stosunku pracy.
Pozorność oświadczenia woli polega na wywołaniu określonych skutków prawnych, ale innych niż wyrażone w oświadczeniu woli złożonym drugiej osobie. Pozorność oświadczenia woli skutkuje bezwzględną nieważnością umowy (art. 83 § 1 Kodeksu cywilnego). Zatem umowa o pracę jest zawarta dla pozoru, jeśli jej strony (tj. pracownik i pracodawca) zawrą między sobą porozumienie w zakresie stworzenia pozorności nawiązania umowy o pracę, gdyż faktycznie stosunek pracy nie istnieje i w rzeczywistości w ogóle praca nie jest wykonywana przez pracownika. Pozorności zawarcia umowy o pracę nie będzie, gdy pracownik faktycznie podjął umówioną pracę i świadczył ją w ramach stosunku pracy, a pracodawca przyjmował wykonywanie pracy, wypłacając wynagrodzenie.
Podstawa prawna:
- art. 8, art. 22 § 1, art. 300 Kodeksu pracy,
- art. 58 § 1, art. 83 Kodeksu cywilnego,
- art. 47714 § 2 Kodeksu postępowania cywilnego,
- art. 2a, art. 13 pkt 1, art. 83 ust. 1 i ust. 2, art. 86 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (DzU z 2007 r. nr 11, poz. 74 ze zm.).
Orzecznictwo uzupełniające:
- Podleganie ubezpieczeniu społecznemu wynika z prawdziwego zatrudnienia, a nie z samego faktu zawarcia umowy o pracę. Dokument w postaci umowy o pracę nie jest niepodważalnym dowodem na to, że osoby podpisujące go, jako strony umowy, faktycznie złożyły oświadczenia woli o treści zapisanej w dokumencie. (Wyrok Sądu Najwyższego z 19 października 2007 r., II UK 56/07)
- Fakt, że oświadczenia stron umowy zawierają określone w art. 22 Kodeksu pracy formalne elementy umowy o pracę, nie oznacza bowiem, że umowa taka jest ważna. Jeżeli strony nie zamierzały osiągnąć skutków wynikających z umowy, w szczególności jeżeli nie doszło do podjęcia i wykonywania pracy, a jedynym celem umowy było uniemożliwienie skorzystanie ze świadczeń z ubezpieczenia społecznego, umowa taka jest pozorna - art. 83 Kodeksu cywilnego. (Wyrok Sądu Najwyższego z 18 maja 2006 r., II UK 164/05 PiZS 2006/9/33)
- Samo zawarcie umowy o pracę w okresie ciąży, nawet gdyby głównym motywem było uzyskanie zasiłku macierzyńskiego, nie jest naganne, ani tym bardziej sprzeczne z prawem. Dlatego uzasadnione jest twierdzenie, że nieważnością dotknięte zostały jedynie uzgodnienia stron umowy dotyczące wynagrodzenia za pracę. (Wyrok Sądu Najwyższego z 6 lutego 2006 r., III UK 156/05)
- Umowę o pracę uważa się za zawartą dla pozoru (art. 83 § 1 Kodeksu cywilnego), jeżeli przy składaniu oświadczeń woli obie strony mają świadomość, że osoba określona w umowie o pracę jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba wskazana jako pracodawca nie będzie korzystać z tej pracy. (Wyrok Sądu Najwyższego z 4 sierpnia 2005 r., II UK 321/04, OSNP 2006/11-12/190)