Pracodawca zgodnie z obowiązującymi u niego przepisami do nabycia prawa do nagrody jubileuszowej wlicza wyłącznie zakładowy staż pracy. Oznacza to, że nie wlicza okresów zawodowej służby wojskowej.
Gratyfikacja jubileuszowa jest fakultatywnym dodatkowym składnikiem wynagrodzenia za pracę należnym z tytułu wieloletniej, najczęściej nieprzerwanej i nienagannej pracy w jednej branży czy jednym zakładzie.
Regulacja wynagradzania pracowników poza sferą budżetową, w tym także określenie składników wynagrodzenia i zasad nabywania do nich prawa oraz ustalania wysokości należy do materii układowej, regulaminowej oraz umownej. Wewnątrzzakładowe przepisy dotyczące wynagradzania pracowników, np. układ zbiorowy czy też regulamin wynagradzania, powinny określać sposób ustalania stażu uprawniającego do nagrody jubileuszowej. Staż ten może być określony dowolnie. Na przykład może to być wyłącznie zakładowy lub ogólny staż pracy pozwalający na wliczenie wszystkich zakończonych i odpowiednio udokumentowanych okresów pracy. Również wewnętrzne przepisy płacowe mogą pozwalać na uwzględnienie innych okresów niebędących zatrudnieniem, np. naukę w szkole, służby wojskowej, pracę w gospodarstwie rolnym.
Z uwagi na to, że nagroda jubileuszowa nie jest świadczeniem powszechnym, to pracodawca z wyjątkiem sfery budżetowej może w ogóle zrezygnować z wprowadzenia tego składnika wynagrodzenia. Tym bardziej może uregulować go odmiennie, mniej korzystnie. Potwierdził to Sąd Najwyższy w wyroku z 22 kwietnia 1998 r. (I PKN 62/98, OSNP 1999/9/297), orzekając, że zarządzenie MPiPS z 23 grudnia 1989 r. w sprawie ustalania okresów pracy i innych okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej oraz zasad jej obliczania i wypłacania nie ma zastosowania w zakresie, w jakim zakładowy układ zbiorowy pracy reguluje odmiennie, choćby mniej korzystnie dla pracowników, zasady ustalania okresów pracy, od których zależy nabycie prawa do nagrody jubileuszowej oraz zasady jej obliczania.