Pani szef nie ma racji. Nowa regulacja, na podstawie której święto przypadające w dniu wolnym wynikającym z przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy nie powoduje obniżenia wymiaru czasu pracy, nie dotyczy pracowników zatrudnionych w systemie pracy w ruchu ciągłym.
UZASADNIENIE
Od 1 stycznia 2011 r. zmieniły się przepisy dotyczące liczenia wymiaru czasu pracy. Obecnie wymiaru czasu pracy pracowników nie obniża już święto, które występuje w dniu wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy (art. 130 § 21 Kodeksu pracy). Jeśli zatem pracodawca zatrudnia pracowników pracujących np. od poniedziałku do piątku, dla których sobota jest dniem wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy, powinien pamiętać, że od 1 stycznia 2011 r. nie tylko święta przypadające w niedzielę, ale również święta przypadające w sobotę nie obniżają wymiaru czasu pracy tych pracowników. Konsekwencją tych zmian jest to, że pracownicy, inaczej niż do końca 2010 r., nie mają już prawa do dodatkowego dnia wolnego przysługującego w związku ze świętem przypadającym w dzień wolny z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy.
WAŻNE!
Jeśli święto przypada w sobotę, nie powoduje ono (tak jak i święto przypadające w niedzielę) obniżenia wymiaru czasu pracy dla pracowników pracujących od poniedziałku do piątku.
Zasady dotyczące liczenia wymiaru czasu pracy nie zmieniły się jednak dla pracowników, którzy są zatrudnieni w systemie pracy w ruchu ciągłym. Liczenie wymiaru czasu pracy tych pracowników podlega innym zasadom niż w przypadku pozostałych zatrudnionych i ustalamy go:
- mnożąc 8 godzin przez liczbę dni kalendarzowych przypadających w okresie rozliczeniowym, z wyłączeniem niedziel, świąt oraz dni wolnych od pracy wynikających z rozkładu czasu pracy w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy, a następnie
- dodając do otrzymanej liczby liczbę godzin odpowiadającą przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy – liczba godzin odpowiadająca przedłużonemu u danego pracodawcy tygodniowemu wymiarowi czasu pracy nie może przekraczać 4 godzin na każdy z 3 tygodni w 4-tygodniowym okresie rozliczeniowym.
Okres rozliczeniowy w przypadku pracy w ruchu ciągłym może być maksymalnie 4-tygodniowy.
PRZYKŁAD
Pracownikowi zatrudnionemu w ruchu ciągłym pracodawca zaplanował wymiar czasu pracy w harmonogramie czasu pracy w 4-tygodniowym okresie rozliczeniowym przypadającym od 29 sierpnia do 25 września 2011 r. w następujący sposób:
8 godzin x 20 dni + 4 godziny x 3 tygodnie = 172 godzin.
Pracownik ma do przepracowania 172 godz. w okresie rozliczeniowym przypadającym od 29 sierpnia do 25 września br. Takie ustalenie wymiaru czasu pracy jest prawidłowe.
Jeśli chodzi o święta, które obniżają wymiar czasu pracy pracowników zatrudnionych w systemie pracy w ruchu ciągłym, przepis opisujący sposób liczenia tego wymiaru odsyła w tym zakresie jedynie do art. 130 § 2 Kodeksu pracy. Na podstawie tego przepisu każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy o 8 godzin. Nie odwołuje się natomiast do nowego przepisu – art. 130 § 21 Kodeksu pracy, w myśl którego, jeżeli zgodnie z przyjętym rozkładem czasu pracy święto przypada w dniu wolnym od pracy, wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, to nie obniża ono wymiaru czasu pracy. Z tego wynika zatem, że sposób ustalania wymiaru czasu pracy pracowników zatrudnionych w systemie pracy w ruchu ciągłym, w przeciwieństwie do sposobu ustalania wymiaru czasu pracy pozostałych pracowników, nie zmienił się od 1 stycznia 2011 r. Pracownikom pracującym w ruchu ciągłym należy zatem oddać dodatkowy dzień wolny, jeżeli święto przypadnie w dniu dla nich wolnym z tytułu przeciętnie 5-dniowego tygodnia pracy.
Podstawa prawna
- art. 130 § 1–21, art. 138 § 3–5 Kodeksu pracy.