Wirtualna rzeczywistość i rozszerzona rzeczywistość to dwie różne technologie, które zmieniają sposób, w jaki doświadczamy świata, łącząc rzeczywisty świat z elementami wirtualnymi.
Oto krótka charakteryzacja obu technologii:
Wirtualna rzeczywistość
Wirtualna rzeczywistość (VR, ang. virtual reality) to technologia, która umożliwia użytkownikom przeniesienie się do całkowicie wirtualnego środowiska, wyłączając ich z rzeczywistego świata. Dzięki zestawom słuchawkowym oraz kontrolerom użytkownicy mogą całkowicie zanurzyć się w wirtualnym świecie.
Wirtualna rzeczywistość jest w pełni immersyjna, co oznacza, że użytkownicy nie widzą rzeczywistego otoczenia wokół siebie, a jedynie wirtualną przestrzeń.
Przykłady zastosowań wirtualnej rzeczywistości obejmują gry wideo, symulacje szkoleniowe, medycynę (np. terapia przeciwbólowa), edukację oraz rozrywkę.
Rozszerzona rzeczywistość
Rozszerzona rzeczywistość (AR, ang. augmented reality) to technologia, która łączy elementy wirtualne z rzeczywistym otoczeniem użytkownika. Za pomocą urządzeń takich jak smartfony, okulary AR lub specjalne gogle AR, użytkownicy mogą widzieć rzeczywisty świat, ale również nakładać na niego informacje, obrazy lub interaktywne elementy wirtualne.
Przykłady zastosowań rozszerzonej rzeczywistości obejmują gry mobilne, nawigację GPS, aplikacje edukacyjne, projekty projektowania wnętrz oraz rozszerzanie doświadczeń w muzeach i galeriach sztuki.
Podsumowując, wirtualna rzeczywistość zapewnia pełne zanurzenie w wirtualnym środowisku, wyłączając użytkownika z rzeczywistości, podczas gdy rozszerzona rzeczywistość łączy elementy wirtualne z rzeczywistym otoczeniem, co pozwala użytkownikom na interakcję z obiema rzeczywistościami jednocześnie. Oba te rodzaje technologii mają wiele zastosowań w różnych dziedzinach, od rozrywki po edukację i przemysł.