Problematykę odpowiedzialności z tytułu wypadku przy pracy pracownika reguluje obecnie ustawa z 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Odszkodowanie z ZUS-u ma podstawowy charakter.
W przypadku gdy szkoda doznana przez pracownika w wyniku wypadku przy pracy nie została w całości pokryta przez ZUS może się on domagać odszkodowania od pracodawcy.
Odpowiedzialność pracodawcy ma charakter uzupełniający, bo można się go domagać dopiero po uzyskaniu świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego wypłacanego przez ZUS. Zasady tej odpowiedzialności odszkodowawczej określają przepisy prawa cywilnego.
Zobacz: Jakie są rodzaje wypadków przy pracy?
Art. 444 § 1 i 2 kodeksu cywilnego mówi, iż w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. A więc pracodawca może zostać zobowiązany do wyłożenia sumy potrzebnej na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą - także sumy potrzebnej na koszty przygotowania do innego zawodu.
Jeśli poszkodowany pracownik utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.
Jednak występując o odszkodowanie od pracodawcy pracownik musi udowodnić, że szkoda nastąpiła na skutek czynu niedozwolonego pracodawcy, a także wykazać związek przyczynowy pomiędzy zdarzeniem będącym wypadkiem przy pracy a powstaniem szkody.
Zobacz serwis: Wypadki w pracy
Winą pracodawcy będzie przede wszystkim zaniedbanie obowiązków związanych z zapewnieniem pracownikowi bezpiecznych i higienicznych warunków pracy
Podstawa prawna: Art. 415 i następne Kodeks cywilny