Uczestnik PPK złożył pracodawcy deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, a mimo to pracodawca obliczył, pobrał i dokonał tych wpłat do instytucji finansowej. Po otrzymaniu informacji, że wpłaty do PPK były nienależne, instytucja finansowa zwróciła otrzymane środki i to w kwocie wyższej (wraz z wypracowanym przez nie zyskiem) niż dokonane wpłaty.
Czy od otrzymanej nadwyżki należy zapłacić podatek?
Tak. Jeśli pracodawca i uczestnik PPK otrzymali - tytułem zwrotu - kwoty wyższe niż sfinansowane przez nich nienależne wpłaty do PPK – otrzymana przez nich nadwyżka będzie dla nich przychodem.
Tryb zwrotu nienależnych wpłat do PPK określa art. 28a ustawy o PPK. Wpłaty do PPK, wpłata powitalna lub dopłaty roczne, które okazały się nienależne w całości lub w części, podlegają zwrotowi na rzecz finansującego daną wpłatę, wpłatę powitalną lub dopłatę roczną. Skutki podatkowe wynikające z takiego zwrotu - zarówno dla uczestnika PPK, jak i pracodawcy - zależą od tego, czy zwrot ten nastąpił w kwocie równej, niższej czy wyższej od nienależnych wpłat do PPK.
Podatek tylko od nadwyżki
Jeżeli kwota zwrotu otrzymanego przez uczestnika PPK jest wyższa od kwoty nienależnie pobranej z jego wynagrodzenia, nadwyżka ta stanowi przychód tego uczestnika. Przychód ten należy zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT - inne źródła. Płatnik (instytucja finansowa) wykaże ten przychód w części F informacji PIT-11, a podatnik rozliczy w zeznaniu rocznym.
Ważne: Zwrot otrzymany przez uczestnika PPK - do wysokości uprzednio pobranej z jego środków przez pracodawcę, tytułem wpłat finansowanych przez uczestnika PPK - nie stanowi przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o PIT (niezależnie od tego, czy uczestnik PPK otrzymał zwróconą kwotę bezpośrednio od instytucji finansowej, czy za pośrednictwem pracodawcy). [koniec zwrotu]
Natomiast nadwyżka zwrotu otrzymanego przez pracodawcę - ponad kwotę sfinansowanych przez niego wpłat - stanowi dla pracodawcy przychód, o którym mowa w art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT albo art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT.
Inne skutki podatkowe
W miesiącu otrzymania zwrotu środków, z tytułu nienależnych wpłat do PPK sfinansowanych przez pracodawcę, pracodawca rozliczy koszty uzyskania przychodów. Natomiast uczestnik PPK - w przypadku zwrotu z instytucji finansowej nienależnie wpłaconych do PPK środków sfinansowanych przez pracodawcę, które poprzednio stanowiły podlegający opodatkowaniu przychód tego uczestnika - odlicza wartość wpłat nienależnie dokonanych przez pracodawcę od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym, na podstawie art. 26 ust. 1 pkt 5 ustawy o PIT.
Gdy nie ma nadwyżki
Należy także pamiętać, że jeśli instytucja finansowa zwróciła środki w kwocie równej nienależnie dokonanym wpłatom albo w kwocie niższej od sfinansowanych przez uczestnika i pracodawcę wpłat - w takim przypadku ani pracodawca, ani uczestnik PPK nie uzyskali z tego tytułu przychodu.
Jednak również w takim przypadku, w miesiącu otrzymania zwrotu środków z tytułu nienależnych wpłat sfinansowanych przez pracodawcę, pracodawca rozliczy koszty uzyskania przychodów. Natomiast uczestnik PPK odliczy wartość wpłat nienależnie sfinansowanych przez pracodawcę od podstawy opodatkowania w zeznaniu podatkowym.
Dodatkowo – jeśli pracodawca nie uwzględnił deklaracji o rezygnacji złożonej przez uczestnika PPK, a uczestnik otrzymał zwrot w kwocie niższej niż nienależnie pobrana z jego wynagrodzenia, ma prawo wystąpić do pracodawcy o wypłatę świadczenia w wysokości tej różnicy. Kwota tego świadczenia, wypłaconego uczestnikowi PPK, nie będzie stanowić dla pracodawcy kosztów uzyskania przychodów, a dla uczestnika PPK nie będzie przychodem w rozumieniu przepisów ustawy o PIT.
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj: https://www.mojeppk.pl/szkolenia.html.
Podstawa prawna:
ustawa z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 46),
ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2647 ze zm.),
ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2587 ze zm.).