Kilkoro naszych pracowników nie zostało „zapisanych” do PPK, bo - mając skończone 55 lat - nie złożyli wniosku o zawarcie w ich imieniu i na ich rzecz umowy o prowadzenie PPK. Czy te osoby powinny być teraz - w ramach tzw. ponownego autozapisu - zgłoszone do PPK? Czy jeśli nadal nie chcą oszczędzać w tym programie, powinny złożyć deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK?
Tzw. ponowny autozapis obejmuje tylko osoby, które złożyły deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK. Bez znaczenie jest, czy zrobiły to przed „zapisaniem” ich do PPK, czy już w trakcie oszczędzania w tym programie. Ponowny autozapis nie obejmie zatem osób, które nie zostały „zapisane” do PPK z uwagi na to, że nie złożyły wniosku o zawarcie w ich imieniu i na ich rzecz umowy o prowadzenie PPK (dotyczy to osób w wieku 55+). Osoby te – z uwagi na swój wiek – nie składały bowiem deklaracji o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK.
Oznacza to, że osoby te – jeśli nadal nie chcą oszczędzać w PPK - nie muszą podejmować żadnych działań. Pracodawca – bez ich wniosku o zawarcie umowy o prowadzenie PPK – nie może bowiem zgłosić ich do programu. Jeśli jednak osoby takie zmienią zdanie i chciałyby zacząć oszczędzać w PPK, powinny jak najszybciej złożyć pracodawcy wniosek o zawarcie dla nich umowy o prowadzenie PPK. W takim przypadku (jeżeli mają wymagany ustawą o PPK okres zatrudnienia) pracodawca powinien niezwłocznie zapisać je do programu. Tak, aby pracownicy ci mogli jak najszybciej korzystać ze swojego uprawnienia do oszczędzania w PPK.
Ukończenie 55 lat po złożeniu deklaracji o rezygnacji
Inaczej jest w przypadku osób, które wcześniej złożyły deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK i już po złożeniu takiej deklaracji, a przed 1 kwietnia 2023 r. ukończą 55. rok życia. Te osoby zostaną objęte tzw. ponownym autozapisem, co oznacza, że pracodawca będzie mógł „zapisać” takie osoby do PPK albo wznowić naliczanie wpłat do PPK za te osoby od 1 marca 2023 r. wyłącznie na ich wniosek złożony do ostatniego dnia lutego 2023 roku. W przypadku osób zatrudnionych niebędących uczestnikami PPK chodzi tu o wniosek o zawarcie umowy o prowadzenie PPK, a w przypadku uczestników PPK, którzy zrezygnowali z dokonywania wpłat w trakcie oszczędzania w PPK - wniosek o dokonywanie wpłat do PPK. Wówczas pierwsze wpłaty do PPK za te osoby pracodawca zobowiązany będzie dokonać od 1 kwietnia 2023 r. Będzie miał na to czas do 17 kwietnia 2023 r. (15 i 16 kwietnia to sobota i niedziela). Brak takiego wniosku uniemożliwi jakiekolwiek działanie pracodawcy.
Przykład: Uczestnik PPK, który w listopadzie 2020 roku złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, pod koniec marca 2023 roku skończy 55 lat. Załóżmy, że w marcu 2023 roku nie złoży ponownie deklaracji o rezygnacji, ale nie złoży też wniosku o dokonywanie wpłat do PPK. W takiej sytuacji, w związku z tym, że uczestnik PPK przed 1 kwietnia 2023 r. ukończył 55 lat i nie złożył podmiotowi zatrudniającemu wniosku o dokonywanie wpłat do PPK, pracodawca - pomimo tego, że uczestnik PPK nie złożył nowej deklaracji o rezygnacji - nie będzie mógł, począwszy od 1 kwietnia, dokonywać wpłat za tego uczestnika.
Złożenie wniosku „po terminie”
Jeśli natomiast odpowiedni wniosek (o zawarcie umowy o prowadzenie PPK albo o dokonywanie wpłat do PPK), osoby w wieku 55+, które nie ukończyły jeszcze 70 lat, złożą nie do końca lutego 2023 r., a później (np. w marcu, kwietniu czy we wrześniu), pracodawca zrealizuje go, ale nie w ramach tzw. ponownego autozapisu, a na zasadach ogólnych. W praktyce oznacza to, że będzie dokonywał wpłat do PPK za te osoby w terminie uzależnionym od daty złożenia przez nie odpowiedniego wniosku, a nie - jak to jest przy ponownym autozapisie - od 1 kwietnia 2023 r.
Załóżmy, że uczestnik PPK, który w listopadzie 2020 roku złożył deklarację o rezygnacji z dokonywania wpłat do PPK, 20 marca 2023 r. ukończy 55 lat. W związku z tym, że uczestnik ten nie złożył pracodawcy wniosku o dokonywanie wpłat do końca lutego 2023 r. nie zostanie on objęty ponownym autozapisem. Nie oznacza to jednak, że nie będzie mógł wrócić do oszczędzania w PPK. Jeśli złoży wniosek o dokonywanie wpłat w późniejszym terminie, pracodawca będzie musiał uwzględnić taki wniosek na zasadach ogólnych. Wpłat do PPK dokonuje się wówczas począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym złożono wniosek o dokonywanie wpłat do PPK. Oznacza to, że wpłaty do PPK należy naliczyć i pobrać już w miesiącu złożenia tego wniosku, a następnie dokonać tych wpłat w miesiącu następnym. W praktyce wygląda to tak, że jeśli wniosek o dokonywanie wpłat zostanie złożony przed terminem wypłaty wynagrodzenia, to już od tego wynagrodzenia należy naliczyć pierwsze wpłaty do PPK. Natomiast, jeśli taki wniosek zostanie złożony po wypłacie wynagrodzenia w danym miesiącu, to pierwsze wpłaty powinny zostać naliczone w miesiącu następnym po miesiącu złożenia tego wniosku i dokonane do 15. dnia kolejnego miesiąca.
W ramach autozapisu - podmiot zatrudniający nie może uwzględnić wniosku (o zawarcie umowy o prowadzenie PPK albo o dokonywanie wpłat do PPK) osoby zatrudnionej albo uczestnika PPK, którzy złożyli deklarację o rezygnacji, ale przed dniem 1 kwietnia ukończyli 70 lat.
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr telefonu 800 775 775. Zachęcamy również do korzystania z bezpłatnych szkoleń prowadzonych przez ekspertów PFR Portal PPK. Na szkolenia można zapisać się tutaj: https://www.mojeppk.pl/szkolenia.html.
Podstawa prawna:
art. 2 ust. 1 pkt 18 i 40, art. 15, art. 16, art. 23 ustawy z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 46).