Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy wprowadza rozróżnienie między „zatrudnieniem” a „inną pracą zarobkową”. Na czym polega różnica i co się kryje pod pojęciem „inna praca zarobkowa”? Odpowiadamy.
Definicja zatrudnienia
W definicji zawartej w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy przeczytamy, że zatrudnienie oznacza wykonywanie pracy na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego oraz umowy o pracę nakładczą.
W związku z tym, w przypadku zatrudnienia mamy do czynienia z:
- umowami zawartymi na mocy Kodeksu pracy (np. stosunek pracy na podstawie umowy o pracę),
- nawiązania stosunku służbowego w służbach mundurowych (np. Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Biurze Ochrony Rządu, Służbie Więziennej, Służbie Celnej) lub w administracji publicznej (np. powołanie, mianowanie),
- wykonywaniem pracy na mocy rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą, na podstawie umowy o pracę nakładczą.
Inna praca zarobkowa
Ustawa o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy zawiera również definicję „innej pracy zarobkowej”. Czytamy w niej, że inna praca zarobkowa oznacza wykonywanie pracy lub świadczenie usług na podstawie umów cywilnoprawnych, w tym umowy agencyjnej, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub umowy o pomocy przy zbiorach w rozumieniu przepisów o ubezpieczeniu społecznym rolników albo wykonywanie pracy w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych.
Przepisy dotyczące umowy o pomocy przy zbiorach zawarte są w rozdziale 7a (Umowa o pomocy przy zbiorach) ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników.
Jeżeli chodzi o umowy cywilnoprawne, regulują je przepisy Kodeksu cywilnego. Jak czytamy w wyjaśnieniach Departamentu Rynku Pracy, w definicji zawartej w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy katalog umów jest katalogiem otwartym i zawiera przykłady umów cywilnoprawnych. Tak więc, np. umowa o współpracy handlowej, chociaż nie wymieniona w tym przepisie ustawy, jest również umową cywilnoprawną, która zawiera się w katalogu wymienionym w definicji „innej pracy zarobkowej”.
Podpisanie takiej umowy uniemożliwia zatem posiadanie statusu osoby bezrobotnej.
Co nie jest inną pracą zarobkową?
Warto zwrócić uwagę, że umowa uaktywniająca, o której mowa w ustawie o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3, nie wlicza się do katalogu ujętego w definicji „inna praca zarobkowa”. Jak czytamy w wyjaśnieniach DRP:
„W ustawie o promocji zatrudnienia ustawodawca odrębnie posługuje się pojęciem „inna praca zarobkowa” oraz „umowa uaktywniająca”, co oznacza, że nie jest to pojęcie tożsame.”
Tak więc, np. osoba bezrobotna pobierająca zasiłek, która podejmie pracę na podstawie umowy uaktywniającej nie otrzyma dodatku aktywizacyjnego, który przysługuje w przypadku podjęcia zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.
Ponadto, jak czytamy w wyjaśnieniach DRP:
„Do okresu uprawniającego do zasiłku dla bezrobotnych nie jest zaliczany okres pobierania zasiłku macierzyńskiego przypadający po okresie świadczenia usług na podstawie umowy uaktywniającej, o której mowa w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.”
Wojciech Napora (Zielona Linia 19524, Centrum Informacyjne Służb Zatrudnienia)
Źródło:
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny.
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy.
Ustawa z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3.
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1975 r. w sprawie uprawnień pracowniczych osób wykonujących pracę nakładczą.