W przypadku, gdy taka umowa jest zawierana w trakcie trwania stosunku pracy, z reguły rekompensata za taki zakaz zawarta jest w wynagrodzeniu za pracę. Kodeks pracy dopuszcza jednak zawarcie takiej umowy także po rozwiązaniu stosunku pracy, wówczas jednak nakłada na pracodawcę obowiązek zapłaty odszkodowania.
Wypłacane przez pracodawcę odszkodowanie nie może być niższe niż 25% wynagrodzenia za pracę, jakie pracownik otrzymywał będąc w stosunku pracy. Odszkodowanie musi być wypłacane przez cały okres trwania zakazu konkurencji określony w umowie pomiędzy pracownikiem i pracodawcą. Ponadto, Kodeks pracy wskazuje, że takie odszkodowanie może być wypłacane w ratach miesięcznych, co oznacza że pracodawca nie ma takiego obowiązku. Równie dobrze odszkodowanie może być kwotą jednorazową.
Przeczytaj również: Ile umów na okres próbny z tym samym pracownikiem
Kodeks pracy wskazuje ponadto, że zakaz konkurencji przestaje obowiązywać przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa o zakazie konkurencji, w razie ustania przyczyn uzasadniających taki zakaz lub niewywiązywania się pracodawcy z obowiązku wypłaty odszkodowania. Powyższe oznacza, że jeżeli pracodawca spóźni się z wypłata odszkodowania lub w inny sposób nie dopełni swoich obowiązków, pracownik nie jest zobowiązany do przestrzegania takiego zakazu.
W tej kwestii wypowiedział się także Sąd Najwyższy stwierdzając, że przez niewywiązywanie się z obowiązku należy rozumieć nie tylko niewypłacenie odszkodowania także jego nieterminową wypłatę.
Polecamy serwis: Odszkodowania
Pan Adam w dniu rozwiązania umowy o pracę zawarł ze swoim byłym pracodawcę umowę o zakazie konkurencji, na okres jednego roku. Strony umówiły się, że pracodawca będzie wypłacał Panu Adamowi odszkodowanie w ratach miesięcznych, do 10 dnia każdego miesiąca. Pracodawca wypłacił regularnie tylko 3 raty, a następne przestał płacić, pomimo wezwania do zapłaty. W związku z tym, Pan Adam mógł uznać zakaz za nieobowiązujący i rozpocząć pracę w firmie konkurencyjnej.