Długofalowa polityka senioralna to pierwszy tego typu dokument dotyczący polityki państwa wobec osób starszych. Ujęto w nim szeroko różne aspekty życia i funkcjonowania seniorów. Od zagadnień związanych ze zdrowiem i samodzielnością osób starszych (w tym usług medycznych, opiekuńczych i społecznych), bezpieczeństwem, aktywnością zawodową, edukacją, zaangażowaniem obywatelskim i wolontariatem, uczestnictwem w kulturze, po relacje międzypokoleniowe. Realizacja przedstawionych w dokumencie kierunków działań pozwoli przygotować społeczeństwo na społeczne i ekonomiczne konsekwencje starzenia się ludności, umożliwi wydłużenie okresu aktywności zawodowej oraz wykorzystanie potencjału osób starszych.
Zobacz również serwis: Młodociani, niepełnosprawni, bezrobotni
Polityka senioralna
Politykę senioralną zdefiniowano jako szerokie spektrum działań organów administracji publicznej wszystkich szczebli oraz organizacji i instytucji realizujących zadania i podejmujących inicjatywy tworzące warunki dla godnego i zdrowego starzenia się. Celem polityki senioralnej będzie wspieranie i zapewnianie możliwości aktywnego starzenia się w zdrowiu oraz prowadzenia samodzielnego, niezależnego i satysfakcjonującego życia, nawet z uwzględnieniem pewnych ograniczeń funkcjonalnych.
8 obszarów
ZDPS koncentruje się na 8 obszarach dotyczących różnych wymiarów życia seniorów – zdrowie i samodzielność, aktywność zawodowa, aktywność edukacyjna, obywatelska, kulturalna, wolontariat, srebrna gospodarka. Jednym z priorytetów przedstawionych w dokumencie jest jak najlepsze wykorzystanie potencjału osób 50+ na rynku pracy. Przedłużenie ich aktywności zawodowej ma fundamentalne znaczenie dla całego rynku pracy. ZDPS stanowi w tym zakresie dokument komplementarny wobec Programu Solidarność Pokoleń 50+.
Polecamy także: Podjęcie i utrzymanie pracy w Polsce przez osobę niepełnosprawną - program 45+
Profilaktyka i promocja zdrowego stylu życia oraz rozwój usług medycznych mają wspierać seniorów w jak najdłuższym utrzymaniu dobrego stanu zdrowia i samodzielności. Dzięki temu będą mogli nie tylko kontynuować aktywność zawodową, ale i uczestniczy w wybranych formach życia społecznego.
Specjalnie dostosowana do potrzeb i zainteresowań osób starszych oferta edukacyjna oraz w konsekwencji wzrost ich udziału w różnego rodzaju kursach i zajęciach edukacyjnych to kolejny z celów polityki senioralnej. Jednym z rozwiązań w tym zakresie jest wspieranie rozwoju Uniwersytetów Trzeciego Wieku.
W obszarach aktywności obywatelskiej oraz wolontariatu położono nacisk na zaangażowanie osób starszych w życie społeczności lokalnych i sprawy kraju, wykorzystanie ich umiejętności i potencjału oraz nabywanie przez seniorów nowych kompetencji.
Struktura społeczeństwa
Współczesne społeczeństwa charakteryzują się dynamicznymi zmianami w strukturze demograficznej. Ich cechą jest niski wskaźnik dzietności i wydłużająca się długość życia osób starszych. Z danych Eurostatu wynika, że w 2020 r. osoby po 60. roku życia będą stanowić ok. 25 proc. ludności Polski. Jest to zjawisko, które w dalszych latach będzie narastać, przewiduje się, że w 2030 r. odsetek osób po 60. roku życia wyniesie blisko 30 proc.
To powoduje, że polityka społeczna państwa musi przygotować odpowiednie mechanizmy, które pozwolą zagospodarować populację seniorów, ich intelektualne i zawodowe możliwości m.in. poprzez dobrze zorganizowaną opiekę zdrowotną, promowanie zdrowego stylu życia poprzez aktywność fizyczną, rozwój umiejętności zawodowych dzięki ofercie edukacyjnej odpowiadającej na potrzeby osób starszych czy rozwój usług społecznych i opiekuńczych.
Zadaj pytanie: Forum Kadry
Źródło: premier.gov.pl