Długość urlopu bezpłatnego jest uzależniona od ustaleń stron stosunku pracy. Maksymalny czas jego trwania wyznacza pracownik we wniosku o urlop bezpłatny, który to wniosek następnie musi być zaakceptowany przez pracodawcę. Istotne jest to, że okres urlopu bezpłatnego nie może przekraczać czasu wynikającego z wniosku pracownika. Oczywiście określenie długości trwania urlopu bezpłatnego może zostać wypracowane na zasadzie kompromisu, pierwotnie rozbieżnych stanowisk stron stosunku pracy. Tak przyjęty okres urlopu może być następnie zarówno wydłużony, jak i skrócony na mocy obopólnego porozumienia.
Ustawodawca nie przyjął górnego limitu trwania urlopu bezpłatnego. W przypadku udzielenia przez pracodawcę urlopu bezpłatnego dłuższego niż 3 miesiące strony stosunku pracy mogą przewidzieć dopuszczalność odwołania pracownika z urlopu bezpłatnego z ważnych powodów (art. 174 § 3 k.p.). Treść cytowanego przepisu nie pozostawia wątpliwości, że w przypadku zastrzeżenia klauzuli odwołania pracownika z urlopu bezpłatnego stosowne uprawnienie przysługuje wyłącznie pracodawcy. Takie odwołanie jest skuteczne i wiążące dla pracownika. Ważnymi przyczynami, które mogą uzasadniać odwołanie pracownika z urlopu bezpłatnego, są na pewno szczególne potrzeby pracodawcy. Takimi szczególnymi potrzebami mogą być analogicznie do odwołania pracownika z urlopu wypoczynkowego okoliczności nieprzewidziane w chwili rozpoczynania urlopu i zaistniałe w czasie jego trwania lub takie, które mogą doprowadzić w razie nieobecności danego pracownika do poważnych zakłóceń w procesie pracy. Jednak ocena, czy przyczyna jest istotna, należy wyłącznie do pracodawcy. Pracodawca może po ustaniu okoliczności uzasadniających odwołanie ponownie zezwolić pracownikowi na urlop bezpłatny aż do momentu jego zakończenia.