Nowelizacja ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych pozbawiła pracodawców dofinansowania do wynagrodzeń pracowników niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym lub lekkim, którzy mają ustalone prawo do emerytury.
Zmiany w dofinansowaniu zatrudnienia niepełnosprawnych w 2011 roku >>
Ustalone prawo do emerytury posiadają osoby, w stosunku do których wydana została decyzja organu ubezpieczeniowego dotycząca przyznania świadczenia emerytalnego. PFRON dysponuje informacjami, które są w posiadaniu ZUS, odnoszącymi się do wydanych decyzji w sprawie przyznania prawa do emerytury. A zatem PFRON posiada informacje mówiące o tym, którym osobom niepełnosprawnym została wydana decyzja ustalająca ich prawo do emerytury. Natomiast pracodawcy nie mają takiej możliwości, więc pojawia się problem dotyczący uzyskiwania od pracowników informacji o posiadaniu przedmiotowej decyzji. Problemem jest zatajanie przed pracodawcą decyzji o prawie do emerytury. Zatem nasuwa się pytanie, w jaki sposób pracodawca może uzyskać informację od pracownika o ustalonym prawie do emerytury w kontekście otrzymywania dofinansowania do jego wynagrodzenia? Ustawodawca w żaden sposób nie określił takiego sposobu.
Zwrot dodatkowych kosztów zatrudniania pracowników niepełnosprawnych >>
Zgodnie ze stanowiskiem Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych z dnia 4 maja 2011 r. (sygn. BON-I-5232-26-IKW/2011): „pracodawca w celu określenia, który z pracowników posiada ustalone prawo do emerytury może wymagać od pracowników złożenia oświadczeń zgodnych z art. 233 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks karny (Dz. U. Nr 88 poz. 553, z późn. zm.)”. W opinii BON złożenie przez pracownika fałszywego świadczenia skutkowałoby możliwością wystąpienia do sądu z powództwem cywilnym wobec nieuczciwego pracownika.
Niepełnosprawny emeryt nie dostanie dopłaty do wynagrodzenia >>
Natomiast inny pogląd w tej kwestii wyraziła Państwowa Inspekcja Pracy w piśmie z dnia 23 września 2011 r. (sygn. GNP-364-023-145-1/11). Zdaniem PIP: „oświadczenie takie nie podlegałoby rygorowi art. 233 kodeksu karnego, gdyż przepis ten stosuje się do osoby, która składa fałszywe oświadczenie, jeżeli przepis ustawy przewiduje możliwość odebrania oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej”. Jak wskazuje PIP żaden przepis ustawy o rehabilitacji nie przewiduje odebrania od pracownika oświadczenia pod rygorem odpowiedzialności karnej.