Pracownicy nie będą zwalniani wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego – to podstawowa zasada wprowadzona do projektowanej noweli.
Regulacja ma dotyczyć m.in.: nauczycieli (zatrudnionych na podstawie Karty Nauczyciela), mianowanych urzędników państwowych, inspektorów kontroli skarbowej, mianowanych kontrolerów NIK, komorników sądowych i egzekucji, ekspertów ds. patentów, kuratorów sądowych, radców Prokuratorii Generalnej, pracowników mianowanych Państwowej Inspekcji Pracy, urzędników służby cywilnej, funkcjonariuszy Służby Celnej.
Wyjątkiem mają być mianowani nauczyciele akademiccy, z którymi będzie można rozwiązać stosunek pracy ze względu na osiągnięty wiek 67 lat.
Generalnie chodzi o wyeliminowanie z systemu prawnego rozwiązań, które nakazują, bądź dopuszczają rozwiązanie stosunku pracy z pracownikiem tylko dlatego, że osiągnął on wiek emerytalny. Jako zasadę przyjęto, że przepisy przewidujące możliwość zwolnienia z pracy wraz z osiągnięciem określonego wieku (najczęściej 60 i 65 lat) powinny być uchylone.
Zmiany w systemie ubezpieczeń społecznych zmierzają do zrównania uprawnień emerytalnych wszystkich ubezpieczonych i jednocześnie do wydłużenia okresu aktywności zawodowej (m.in. ze względu stałe wydłużanie się życia).
Dlatego zdaniem rządu zasadne jest dążenie do zrównania uprawnień dotyczących możliwości pozostawania w zatrudnieniu wszystkich osób pozostających w stosunku pracy, a zatem również tych, których prawa i obowiązki regulują w sposób szczególny przepisy pragmatyk zawodowych.
Aktualnie wiele z nich zawiera rozwiązania prawne, pozwalające rozwiązać stosunek pracy z pracownikiem, który osiągnął (wynikający z obecnych przepisów) wiek emerytalny, uniemożliwiając mu kontynuowanie kariery zawodowej. Taka sytuacja, gdy wzrasta długość i standard życia, a także następuje ciągły rozwój technologii, poprawiający warunki pracy, jest często postrzegana przez zainteresowanych kontynuowaniem pracy, jako dyskryminująca ze względu na wiek.
Kiedy prezenty firmy dla pracowników są zwolnione z PIT
PIT-2 i inne oświadczenia, które zmniejszają zaliczki na PIT
Proponowane zmiany są także niezbędne, aby spójny był system prawny regulujący od początku 2013 r. zasady wydłużania i zrównania wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn. (w maju 2012 r. uchwalono nowelizację ustawy o emeryturach i rentach z FUS, która wprowadziła rozwiązania polegające na stopniowym podwyższaniu wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do 67 lat).
Podwyższanie wieku emerytalnego w Polsce
11 maja 2012 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta wprowadziła rozwiązania polegające na stopniowym podwyższaniu wieku emerytalnego dla kobiet i mężczyzn do jednakowego poziomu 67 lat.
Wprowadzenie zmian w zakresie wieku emerytalnego wymaga odpowiedniego dostosowania regulacji prawnych nawiązujących do wysokości wieku emerytalnego, a regulacje te powinny wejść w życie jednocześnie ze zmianami w powszechnym systemie emerytalnym. Powyższa ustawa nie zawiera zmian we wszystkich ustawach, które powinny być wprowadzone w związku z podwyższeniem i zrównaniem wieku emerytalnego kobiet i mężczyzn.
Analiza systemu przepisów łączących się z wiekiem emerytalnym obejmuje następujące grupy przepisów:
- przepisy, których bezwzględnym skutkiem jest rozwiązanie stosunku pracy lub utrata możliwości zajmowania dotychczasowego stanowiska,
- regulacje odnoszące się do wieku jako wyznacznika uprawnień do wykonywania określonych czynności zawodowych,
- normy przyznające prawa do zabezpieczenia społecznego w związku z faktem ukończenia wieku 60 lub 65 lat,
- przepisy uprawniające pracodawcę do wcześniejszego rozwiązania stosunku pracy z pracownikiem z osiągnięciem przez niego wieku 60 lub 65 lat.
Wiek emerytalny w Polsce wydłużony od 2013 r. - kto kiedy przejdzie na emeryturę
Projekt ustawy jest umieszczony w BIP MPiPS
Źródło: Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, KPRM