Zgodnie z art. 17 ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej - ustawa zasiłkowa), jeżeli osoba ubezpieczona wykonywała w okresie zwolnienia lekarskiego pracę zarobkową lub jeżeli wykorzystywała zwolnienie w sposób niezgodny z jego celem – z mocy prawa traciła prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.
Przykładem wykorzystywania zwolnienia lekarskiego niezgodnie z jego celem jest m.in. nieprzestrzeganie wskazań lekarskich w zakresie nakazu leżenia w łóżku, zakazu wykonywania różnych prac domowych czy wyjazd na wakacje.
Może zdarzyć się sytuacja, że pracownik chce skrócić zwolnienie lekarskie i wrócić wcześniej do pracy. Co w takiej sytuacji ma zrobić pracownik?
W takim przypadku, praktyką Zakładu Ubezpieczeń Społecznych było orzekanie o utracie prawa do zasiłku.
Polecamy produkt: Jak zaoszczędzić na składkach ZUS (PDF)
Orzecznictwo - zmiana
Z pomocą przyszła uchwała Sądu Najwyższego z dnia 17 lutego 2016 r. (III UZP 15/15), w myśl uchwały której przepis art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa nie ma zastosowania do ubezpieczonego, który w okresie orzeczonej niezdolności do pracy uzyskał zaświadczenie właściwego lekarza o odzyskaniu zdolności do pracy i w związku z tym zaświadczeniem podjął pracę zarobkową, o czym zawiadomiono organ rentowy.
Powyższe oznacza to, że w czasie zwolnienia lekarskiego pracownik może wrócić do pracy, o ile uzyska zaświadczenie od właściwego lekarza o odzyskaniu zdolności do pracy. Wówczas, organ rentowy nie ma prawa kwestionować wypłaty świadczenia za okres faktycznej choroby.
Przed uchwałą Sądu Najwyższego, organ rentowy powołując się na art. 17 ust. 1 ustawy zasiłkowej orzekał głównie o utracie prawa do zasiłku.
Piotr J. otrzymał od lekarza zwolnienie od 1 do 13 marca z tytułu choroby. Po kilku dniach Piotr poczuł się lepiej i chciał wrócić do pracy. Udał się więc do lekarza, który wystawił mu zaświadczenie o zdolności do pracy od 7 marca. ZUS zażądał od Piotra zwrócenia zasiłku pobranego za okres od 1 do 7 marca.
Odwołanie od decyzji ZUS
Jeśli ZUS wyda niekorzystną dla nas decyzję, warto się od niej odwołać.
Odwołanie od decyzji organu rentowego należy złożyć w terminie 1 miesiąca od daty doręczenia decyzji stanowiącej o utracie prawa do zasiłku chorobowego. Pismo należy złożyć do organu, który wydał decyzję.
Polecamy serwis: Urlop rodzicielski
W treści odwołania należy wyraźnie określić:
- decyzję jakiej dotyczy odwołanie (np. podać numer nadany przez ZUS);
- zarzuty i wnioski,
- uzasadnienie zarzutów i wniosków
- podpis ubezpieczonego
- lub podpis jego przedstawiciela ustawowego bądź pełnomocnika.
Jeśli ZUS uzna odwołanie za słuszne może w ciągu 30 dni od daty złożenia odwołania:
- zmienić lub
- uchylić zaskarżoną decyzję.
W takiej sytuacji wydaje nową decyzję.
Jeżeli ZUS uzna, że odwołanie od decyzji nie jest słuszne, ma obowiązek przekazać w ciągu 30 dni od daty złożenia odwołania – odwołanie do sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. Wówczas odwołanie ZUS przesyła wraz aktami sprawy i uzasadnieniem.
Zadaj pytanie na Forum Kadry!