Ubezpieczenie chorobowe związane jest z koniecznością opłacania składek na ubezpieczenie. Korzyści jakie mogą wyniknąć z tego faktu są nieporównywalnie większe niż wysokość składki opłacanej do ZUS. Osoba, która dobrowolnie podlega ubezpieczeniu może liczyć na wypłatę:
Chcesz otrzymywać więcej aktualnych informacji? Zapisz się na newsletter
W tym artykule zajmiemy się pierwszym z wymienionych zasiłków – zasiłkiem chorobowym.
Polecamy: Monitor prawa pracy i ubezpieczeń
Jak już wspominano, część osób nie podlega obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu. Istnieje w takiej sytuacji możliwość opłacania samodzielnie składek na ubezpieczenie chorobowe. Jednak nie każdy może dobrowolnie podlegać ubezpieczeniu chorobowemu. Dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu mogą podlegać osoby:
- wykonujący pracę nakładczą,
- wykonujący pracę na podstawie umowy agencyjnej lub zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, oraz osoby z nimi współpracujące,
- prowadzący pozarolniczą działalność i osoby z nimi współpracujące,
- wykonujący odpłatnie pracę, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania,
- duchowni.
jeśli objęte są obowiązkowo ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi.
Zobacz: W 2011 roku zmienia się wysokość zasiłku chorobowego za pobyt w szpitalu
Samo przystąpienie do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego nie zapewnia prawa do zasiłków. Zasiłek chorobowy przysługuje, jeśli składki na ubezpieczenie chorobowe są opłacane terminowo.
Kiedy mamy prawo do zasiłku?
Osoba, która podlega dobrowolnie ubezpieczeniu chorobowemu ma prawa do zasiłku chorobowego po upływie tzw. okresu oczekiwania. Wynosi on od 1 stycznia 2009 roku 90 dni. Do okresu wyczekiwania zalicza się poprzednie okresy tego ubezpieczenia, zarówno obowiązkowego, jak i dobrowolnego, jeżeli przerwa między tymi okresami nie przekracza 30 dni.
Niektóre osoby mają prawa do zasiłku chorobowego bez oczekiwania. Do takich osób zaliczymy:
- absolwentów szkół lub szkół wyższych, którzy przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od dnia ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych,
- których niezdolność do pracy jest spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy,
- byłych posłom lub senatorów, którzy po zakończeniu sprawowania mandatu przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
W jakiej wysokości zasiłek chorobowy
Zasiłek chorobowy wypłacany jest w trzech wysokościach:
- 100% podstawy wymiaru zasiłku – dla osób których niezdolność do pracy przypada na okres ciąży albo jest spowodowana wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy, a także gdy są kandydatami na dawców do przeszczepu komórek, tkanek i narządów albo poddali się zabiegowi ich pobrania (także za czas pobytu w szpitalu),
- 80% podstawy zasiłku w razie nie możliwości zarabiania z powodu niezdolności do pracy spowodowanej chorobą,
- 70% podstawy wymiaru zasiłku - za okres pobytu w szpitalu.
Zobacz serwis: Ubezpieczenie studenta
Zasiłek chorobowy przysługuje za okresy niezdolności do pracy z powodu choroby, nie dłużej jednak niż przez 182 dni. Dla osób, które zachorowały na gruźlicę albo których niezdolność do pracy występuje w trakcie ciąży, okres zasiłkowy jest znacznie dłuższy - wynosi 270 dni. Po wykorzystaniu okresu zasiłkowego, osoba nadal chorująca może wystąpić z wnioskiem o przyznanie świadczenia rehabilitacyjnego. Przysługuje ono przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy.
Podstawa prawna: Ustawa z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 ze zm.)
Ustawa z dnia z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 11, poz. 74 z późn. zm.)