Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną pracodawcy wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych ze swej winy - Za szkodę powstałą w wyniku takiego działania pracownik ponosi odpowiedzialność w granicach rzeczywistej straty poniesionej przez pracodawcę. Aby móc skutecznie wystąpić z roszczeniem przeciwko pracownikowi, pracodawca musi wykazać okoliczności uzasadniające odpowiedzialność pracownika oraz wysokość powstałej szkody.
Pracownik może zwolnić się w całości lub w części z odpowiedzialności, jeżeli:
- wykaże, że sam pracodawca, ewentualnie inna znana osoba w jakikolwiek sposób przyczyniła się do powstania szkody albo jej zwiększenia,
- powstała szkoda wynika z ryzyka związanego z działalnością pracodawcy (w szczególności pracownik nie odpowiada za szkodę wynikłą w związku z działaniem w granicach dopuszczalnego ryzyka),
- szkoda została wyrządzona przez kilku pracowników (wówczas każdy z nich ponosi odpowiedzialność za część szkody stosownie do przyczynienia się do niej i stopnia winy. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie stopnia winy i przyczynienia się poszczególnych pracowników do powstania szkody, odpowiadają oni w częściach równych).
Przepisy określają ściśle wysokość odszkodowania, jaką może uzyskać pracodawca. Odpowiada ono co do zasady wysokości wyrządzonej szkody, z tym jednak zastrzeżeniem, że nie może przewyższać kwoty 3-miesięcznego wynagrodzenia przysługującego pracownikowi w dniu wyrządzenia szkody. Naprawienie szkody może nastąpić na podstawie ugody zawartej z pracownikiem. W takiej sytuacji wysokość odszkodowania z reguły jest obniżona. Ugoda może mieć charakter sądowy (jeżeli jest zawarta przed sądem pracy), jak i pozasądowy. Jeżeli pracownik uchyla się od naprawienia szkody, stwierdzonej i uzgodnionej ugodą, wówczas pracodawca może skierować przeciwko pracownikowi sprawę na drogę postępowania cywilnego.
Natomiast jeżeli pracownik umyślnie wyrządził szkodę, jest on obowiązany do jej naprawienia w pełnej wysokości.