Praca u innego pracodawcy – to praca, którą wykonuje pracownik u innego pracodawcy przez okres ustalony w zawartym w tej sprawie porozumieniu między pracodawcami.
Na podstawie porozumienia obecny pracodawca zobowiązuje się do udzielenia pracownikowi urlopu bezpłatnego w ściśle określonym celu: podjęcia pracy przez czas określony u innego pracodawcy, z którym zawarł porozumienie, na podstawie którego drugi pracodawca zatrudnia pracownika.
Pracownik musi wyrazić na to pisemną zgodę, po czym zawiera z nowym pracodawcą umowę o pracę na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy.
W czasie trwania zatrudnienia u drugiego pracodawcy stosunek pracy z pracodawcą dotychczasowym ulega zawieszeniu. Jednakże okres urlopu bezpłatnego wlicza się do zakładowego stażu pracy. Natomiast czynności prawne nowego pracodawcy podejmowane wobec pracownika nie wywierają żadnego skutku w dotychczasowym stosunku pracy.
Po zakończeniu urlopu bezpłatnego pracownik ma obowiązek powrócić do swojego macierzystego pracodawcy, a pracodawca musi go dopuścić do wykonywania pracy. Nic nie stoi na przeszkodzie, by strony ustaliły wcześniejsze zakończenie urlopu bezpłatnego.
W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że praca u innego pracodawcy na tej podstawie nie dotyczy sytuacji, w której pracodawca powierzy (poleci) pracownikowi wykonywanie pracy określonej w umowie o pracę na rzecz innego pracodawcy. Pracownik nie staje się wówczas pracownikiem tego innego pracodawcy i nie od niego należy mu się wynagrodzenie. Jest to polecenie wykonywania pracy w wyznaczonym miejscu, znajdującym się u innego pracodawcy.