Zawieszenie przepisów prawa pracy – czasowe uprawnienie pracodawcy w sytuacji uzasadnionej słabszą kondycją finansową przedsiębiorstwa wstrzymania stosowania w całości lub w części przepisów prawa pracy. Zawieszenie może obejmować wyłącznie przepisy prawa pracy regulujące w danym zakładzie pracy prawa i obowiązki stron stosunku pracy, tj. jedynie negocjowane źródła prawa pracy, takie jak układy zbiorowe pracy (zakładowe i międzyzakładowe) oraz regulaminy wynagradzania, z których wynikają obowiązki dla pracodawcy. Wskazane przepisy kształtują korzystniej sytuację pracowników niż powszechnie obowiązujące przepisy prawa pracy.
Bezwzględnie zakazane jest zawieszenie w tym trybie powszechnie obowiązujących, stanowionych przez organy państwowe przepisów, np. Kodeksu pracy, przepisów innych ustaw i aktów wykonawczych.
Zawieszenie przepisów prawa pracy nie może nastąpić w drodze jednostronnej decyzji pracodawcy. Porozumienie w tym zakresie zawierają partnerzy społeczni: pracodawca i reprezentująca pracowników organizacja związkowa. Jeżeli pracodawca nie jest objęty działaniem takiej organizacji, porozumienie zawiera pracodawca i przedstawicielstwo pracowników wyłonione w trybie przyjętym u tego pracodawcy.
Zawieszenie przepisów nie może trwać dłużej niż 3 lata. Pracodawca zobowiązany jest niezwłocznie poinformować o podjętych działaniach właściwego ze względu na położenie swojej siedziby inspektora pracy, przedkładając treść porozumienia. Inspektor prowadzący rejestr zakładowych układów zbiorowych pracy odnotowuje w nim informację o czasowym zawieszeniu takiego układu.