Przestój - to nieplanowana i przejściowa przerwa w wykonywaniu pracy, do której pracownik był gotów, spowodowana zaburzeniami w funkcjonowaniu zakładu. Przestój może wynikać zarówno z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, jak i z przyczyn leżących po stronie pracownika.
Przestój leżący po stronie pracodawcy oznacza przerwy powstałe z winy podmiotu zatrudniającego oraz przerwy, za które nie ponosi on odpowiedzialności, a zatem zarówno spowodowane przyczynami technicznymi, jak i wadliwą organizacją pracy. Nie można natomiast uznać za przestój przerw w pracy spowodowanych przez okoliczności o charakterze gospodarczym (ekonomicznym), jak np. zmniejszenie popytu na produkowane przez pracodawcę wyroby.
Przestój z przyczyn leżących po stronie pracownika to zarówno przerwy w pracy wynikłe z jego winy, jak i powstałe w okolicznościach przez niego niezawinionych.
Konsekwencją takiego podziału jest przyznanie pracownikowi prawa do wynagrodzenia za czas przestoju tylko wówczas, gdy był on przez pracownika niezawiniony. Za przestój spowodowany winą pracownika wynagrodzenie nie przysługuje, jednakże ciężar dowodu winy pracownika w zaistnieniu przestoju obciąża pracodawcę.