Osoba fizyczna – to prawne określenie każdego człowieka, od chwili urodzenia do śmierci (pojęcie to obejmuje też poczęte dziecko, pod warunkiem że urodzi się żywe). Każda żyjąca osoba fizyczna posiada zdolność prawną (tzn. jest podmiotem praw i obowiązków wynikających ze stosunków cywilnoprawnych), którą uzyskuje z dniem urodzenia. Dodatkowym atrybutem osób fizycznych jest ponadto zdolność do czynności prawnych, czyli możliwość samodzielnego kształtowania swojej sytuacji prawnej poprzez składanie oświadczeń woli. Zdolność do czynności prawnych może być ograniczona i pełna. Pełną zdolność do czynności prawnych nabywa się po osiągnięciu pełnoletniości (czyli 18 lat), natomiast ograniczoną zdolność od chwili ukończenia 13 lat. Osoba fizyczna po ukończeniu 13. roku życia może zostać całkowicie pozbawiona zdolności do czynności prawnych, czyli zostać ubezwłasnowolniona całkowicie. Pełnoletni zaś może zostać częściowo pozbawiony zdolności do czynności prawnych, tj. zostać ubezwłasnowolniony częściowo. W przypadku takich osób nie mogą one podejmować wszystkich czynności prawnych samodzielnie, lecz przez wyznaczone do tego osoby (np. opiekunów, kuratorów, przedstawicieli ustawowych).
W sprawach pracowniczych wskazane zasady znajdują zastosowanie np. w zakresie możliwości zatrudnienia dzieci czy młodocianych oraz dopuszczalności wypłaty wynagrodzenia do rąk małżonka.