Odszkodowanie w razie naruszenia przez pracodawcę zasady równego traktowania w zatrudnieniu – to świadczenie przysługujące pracownikowi na podstawie art. 183d k.p. w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę.
Ustalając wysokość odszkodowania, sąd pracy powinien uwzględniać rodzaj i intensywność działania dyskryminacyjnego oraz jego skutki dla pracownika.
Pracodawca musi się liczyć z obowiązkiem wypłaty odszkodowania nawet w sytuacji, kiedy naruszył zasadę równego traktowania wobec osoby, która nie jest jego pracownikiem, co wynika z literalnego brzmienia przepisu.
Oznacza to, że z roszczeniem może wystąpić osoba, z którą w procesie rekrutacji nie doszło do zawarcia umowy o pracę, a nawet osoba świadcząca na rzecz danego pracodawcy pracę na podstawie jednej z umów cywilnoprawnych.
Zakaz dyskryminacji w zatrudnieniu odnosi się do każdej formy zatrudnienia, nie tylko do stosunku pracy.
Charakterystyczne jest, że to odszkodowanie może stanowić jedną z kilku sankcji, jakie wobec pracodawcy może wyciągnąć pracownik za tego typu praktyki. Obok odszkodowania przysługuje mu:
- prawo do rozwiązania przez pracownika umowy o pracę z powodu ciężkiego naruszenia przez pracodawcę jego podstawowych obowiązków wobec pracownika (art. 55 § 11 k.p.),
- prawo do ustalenia istnienia stosunku pracy o określonej treści (art. 189 k.p.c.), np. w razie potrzeby ustalenia właściwego wynagrodzenia, jeżeli zostało ono bezpodstawnie zaniżone,
- roszczenie z tytułu naruszenia dóbr osobistych.