Ochotnicze hufce pracy (OHP) – to państwowa jednostka budżetowa nadzorowana przez ministra pracy. OHP wykonują zadania państwa w zakresie zatrudnienia oraz przeciwdziałania marginalizacji i wykluczeniu społecznemu młodzieży powyżej 15. roku życia i bezrobotnych do 25. roku życia, a także zadania w zakresie jej kształcenia i wychowania.
Głównym celem działalności OHP jest stwarzanie młodzieży warunków prawidłowego rozwoju społecznego i zawodowego przez aktywne budowanie systemu pomocy dla grup najsłabszych, organizowanie i wspieranie form wychodzenia z ubóstwa, bezrobocia i patologii społecznych.
OHP zapewniają swoim uczestnikom warunki do kontynuowania kształcenia ogólnego i zawodowego, podwyższania kwalifikacji ogólnych i zawodowych lub przekwalifikowania.
Przygotowują programy profilaktyczne (zapobiegające wypadnięciu z systemu edukacji), wychowawcze i resocjalizacyjne dla młodzieży zagrożonej demoralizacją (głównie ze środowisk bezrobotnych), wchodzącej w konflikt z prawem, jak również realizują kompleksowe działania opiekuńczo-wychowawcze.
W zakresie prowadzonej działalności współpracują ze specjalistycznymi instytucjami i organizacjami ze środowiska lokalnego zajmującymi się problematyką młodzieży, np. z Policją, poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, poradniami ds. uzależnień itd.
Przygotowanie zawodowe młodocianych pracowników może odbywać się w formie nauki zawodu (przez uzyskanie przez młodocianego kwalifikacji robotnika lub czeladnika). Jest ono organizowane przede wszystkim u pracodawcy. Trwa co najmniej 24 miesiące, ale nie dłużej niż 36 miesięcy i kończy się egzaminem. Przyuczenie do wykonywania określonej pracy trwa najwyżej 22 miesiące i kończy się również egzaminem.
Ochotnicze Hufce Pracy świadczą również usługi rynku pracy, takie jak: pośrednictwo pracy, organizację szkoleń, poradnictwo zawodowe i informację zawodową.
Młodzież kształcąca się w OHP posiada status uczestnika OHP, co wiąże się z zapewnieniem uczestnikowi oraz jego rodzicom lub opiekunom pomocy w zakresie funkcji opiekuńczo-wychowawczej, tj. przydzieleniem pomocy przez objęcie każdego uczestnika opieką wychowawcy. Zadaniem opiekuna jest przede wszystkim kontrola postępów w nauce przez organizowanie zajęć dodatkowych, nadzorowanie warunków kształcenia, organizowanie pomocy psychologicznej.