Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy. Z godzinami nadliczbowymi tygodniowy czas pracy nie może przekraczać 48 godzin.
Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu (przez który należy rozumieć 7 kolejnych dni kalendarzowych, poczynając od pierwszego dnia okresu rozliczeniowego) prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obejmującego co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku dobowego.
Zobacz: Jak oblicza się wymiar czasu pracy? (art. 130)
W określonych przypadkach pracodawca może nakaż swoim pracownikom pracę po godzinach. Praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna w razie konieczności prowadzenia akcji ratowniczej w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska albo usunięcia awarii lub szczególnych potrzeb pracodawcy.
Pracownicy, których nie można zatrudniać w godzinach nadliczbowych:
- pracownice w ciąży,
- pracownicy młodociani, a więc tacy, którzy ukończyli 16 lat, a nie ukończyli 18 roku życia,
- osoby niepełnosprawne,
- pracownicy zatrudnieni na stanowiskach pracy, na których występują przekroczenia najwyższych dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia - wówczas gdy polecenie pracy w nadgodzinach następuje ze względu na szczególne potrzeby pracodawcy,
- pracownicy opiekujących się dzieckiem do ukończenia przez nie 4 roku życia.
Zobacz serwis: Urlopy
Tygodniowy czas pracy nie dotyczy pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy.
Podstawa prawna: Art. 131 Kodeksu pracy