Pracodawca podejmuje decyzję w sprawie rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia po zasięgnięciu opinii reprezentującej pracownika zakładowej organizacji związkowej, którą zawiadamia o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy. Nie ma przy tym znaczenia fakt, czy pracownik zatrudniony jest na czas określony czy nieokreślony.
Rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia jest jednostronnym oświadczeniem woli pracodawcy zmierzającym do natychmiastowego rozwiązania istniejącego między stronami stosunku pracy.
Jeżeli wskazany pracownik nie jest członkiem związku zawodowego, a w Pana firmie działają związki zawodowe, nie wyklucza to konieczności zasięgnięcia ich opinii.
Może bowiem zaistnieć taka sytuacja, że pracownik niebędący członkiem związku zawodowego istniejącego w danym zakładzie pracy korzysta z jego ochrony. Uregulowanie to zawiera art. 30 ust. 2 ustawy z 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (DzU z 2001 r. nr 79, poz. 854 ze zm.), który przewiduje, że na wniosek pracownika niezrzeszonego w związku zawodowym zakładowa organizacja związkowa może wyrazić zgodę na obronę praw pracowniczych tego pracownika wobec pracodawcy. W związku z tym pracodawca jest zobowiązany zwrócić się do tej organizacji o informację o pracownikach korzystających z jej obrony. Nieudzielenie tej informacji w ciągu 5 dni zwalnia pracodawcę z obowiązku współdziałania z zakładową organizacją związkową w sprawach dotyczących tych pracowników.
W przypadku gdy okaże się, że organizacja związkowa podjęła się obrony praw tego pracownika, należy zwrócić się do niej o opinię, zawiadamiając o przyczynie uzasadniającej rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia z tym pracownikiem. W razie zastrzeżeń co do zasadności rozwiązania umowy związek zawodowy wyraża swoją opinię niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu 3 dni. Należy jednak podkreślić, że zarówno wtedy gdy opinia związku będzie pozytywna lub negatywna, jak i wtedy gdy związek nie zajmie żadnego stanowiska, decyzję o rozwiązaniu podejmuje wyłącznie pracodawca. Opinia ta nie wiąże bowiem pracodawcy, a jedynie pracodawca, wyczerpując przewidziany w Kodeksie pracy tryb konsultacji ze związkami zawodowymi, naraża się na zarzut naruszenia przepisów dotyczących rozwiązywania umów o pracę.
Rozwiązanie umowy powinno nastąpić na piśmie i wskazywać przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy. Niezachowanie formy pisemnej lub niepodanie w piśmie pracodawcy przyczyny uzasadniającej rozwiązanie umowy nie powoduje nieważności dokonanej czynności. Podjęte przez pracodawcę działanie jest skuteczne i doprowadzi do rozwiązania stosunku pracy. W tej sytuacji pracownik będzie mógł jednak wystąpić do sądu pracy z roszczeniem o przywrócenie do pracy lub wypłatę odszkodowania.