RADA
Za okres pobierania świadczenia rehabilitacyjnego powinni Państwo wypłacać pracownikowi dodatek stażowy. Kwoty dodatku nie powinni więc Państwo wliczać do podstawy wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego.
UZASADNIENIE
Zasady wynagradzania pracowników samorządowych, zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich, w tym przyznawania dodatków za wieloletnią pracę, zostały uregulowane w rozporządzeniu w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. Dodatek stażowy przysługuje pracownikowi za dni, za które otrzymuje wynagrodzenie, oraz za dni nieobecności w pracy z powodu niezdolności do pracy, z powodu choroby albo opieki nad dzieckiem lub chorym członkiem rodziny, za które pracownik otrzymuje zasiłek z ubezpieczenia społecznego (§ 7 ust. 2 rozporządzenia w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych).
Do kwoty pełnego dodatku stażowego w miesiącu jest uprawniony pracownik, który otrzymuje wynagrodzenie chorobowe, zasiłek chorobowy, opiekuńczy oraz świadczenie rehabilitacyjne.
Za okres pobierania tych świadczeń i nieobecności w pracy dodatek ten nie jest więc ani zmniejszany, ani zawieszany. Pracodawca wypłaca go razem z wynagrodzeniem/zasiłkiem chorobowym.
Natomiast w przypadku zasiłku macierzyńskiego dodatek może być odpowiednio zmniejszany lub można go nie wypłacać. Jednak powinno to wynikać z wewnętrznych przepisów płacowych obowiązujących w zakładzie pracy.
WAŻNE!
Do dodatku stażowego jest uprawniony chory pracownik, który otrzymuje wynagrodzenie chorobowe, zasiłek chorobowy, opiekuńczy oraz świadczenie rehabilitacyjne.
Dodatku stażowego nie należy uwzględniać w podstawie wymiaru świadczenia rehabilitacyjnego. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 24 czerwca 2008 r. (SK 16/06) orzekł, że podstawę wymiaru zasiłków z ubezpieczenia społecznego zwiększają te składniki wynagrodzenia, od których została odprowadzona składka chorobowa i faktycznie nie zostały pracownikowi wypłacone za czas nieobecności w pracy z powodu choroby i pobierania świadczeń z tego tytułu. Z kolei przy obliczaniu zasiłków w podstawie wymiaru płatnik nie uwzględnia tych składników wynagrodzenia wypłaconych w okresie nieobecność w pracy spowodowanej niezdolnością do pracy.
Powinni Państwo jednocześnie prawidłowo ustalić od dodatku stażowego składki na ubezpieczenia społeczne oraz zdrowotne. Zwolnione ze składek są te składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku. Takie postanowienie o wypłacaniu składników wynagrodzenia w okresach niewykonywania pracy powinno być zapisane w obowiązującym u pracodawcy układzie zbiorowym pracy lub w przepisach o wynagradzaniu. Oznacza to, że jeżeli przez cały miesiąc pracownik pobierał świadczenie rehabilitacyjne i otrzymał również dodatek stażowy, to ten dodatek nie jest oskładkowany. W sytuacji gdy w danym miesiącu pracownik chorował i pracował, dodatek jest zwolniony ze składek na ubezpieczenia społeczne oraz ubezpieczenie zdrowotne, ale tylko w tej części, która przypadała na czas zwolnienia. Część przysługująca za dni pracy wchodzi do podstawy wymiaru składek.
Świadczenie rehabilitacyjne jest przychodem z tzw. innych źródeł. Dlatego jest opodatkowane według skali podatkowej – na ogólnych zasadach, jednak bez stosowania pracowniczych kosztów uzyskania przychodów. Od tego świadczenia nie pobiera się żadnych składek, tj. ani emerytalno-rentowych, ani zdrowotnej. Dodatek za staż pracy jest natomiast przychodem ze stosunku pracy i powinien być opodatkowany tak jak wynagrodzenie za pracę.
PRZYKŁAD
Przez cały maj 2009 r. pracownik był na świadczeniu rehabilitacyjnym, którego płatnikiem jest pracodawca. Za ten miesiąc świadczenie wyniosło 2455,50 zł brutto. Pracownik otrzymał również dodatek za staż pracy w pełnej wysokości 250 zł. Rozliczenie tego przychodu z podatku dochodowego będzie wyglądało następująco (dodatek stażowy jest zwolniony ze składek ZUS):
250 zł – 111,25 zł (kup) = 138,75 zł + 2455,50 zł = 2594,25 zł; po zaokrągleniu 2594 zł – podstawa opodatkowania,
(2594 zł x 18%) – 46,33 zł = 420,59 zł; po zaokrągleniu 421 zł – zaliczka na podatek dochodowy do wpłaty do US.
Do wypłaty: (250 zł + 2455,50 zł) – 421 zł = 2284,50 zł.
Za maj 2009 r. pracownik powinien otrzymać dochód w wysokości 2284,50 zł.
Podstawa prawna:
- § 17 rozporządzenia z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (DzU nr 50, poz. 398 ze zm.),
- § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (DzU nr 161, poz. 1106 ze zm.).
Orzecznictwo uzupełniające:
- Artykuł 41 ust. 1 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (DzU z 2005 r. nr 31, poz. 267, z 2006 r. nr 221, poz. 1615, z 2007 r. nr 47, poz. 318 i nr 115, poz. 792 oraz z 2008 r. nr 93, poz. 582), rozumiany w taki sposób, że w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego nie uwzględnia się wypłaconych pracownikowi – w okresie przyjętym do jej ustalenia – składników wynagrodzenia, od których pracownik ten uiścił składkę na ubezpieczenie chorobowe, a które nie są mu wypłacane w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby albo zasiłku chorobowego, jest niezgodny z art. 67 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. (Wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 24 czerwca 2008 r., SK 16/06, DzU z 2008 r. nr 119, poz. 771)