Powinni Państwo wypłacić pracownikowi wyrównanie dodatku stażowego za okres od listopada 2009 r. Roszczenie pracownika o wyrównanie dodatku stażowego za okres od marca do października 2009 r. uległo bowiem przedawnieniu.
Pracownik ma prawo do wyrównania dodatku stażowego za okres, który nie uległ jeszcze przedawnieniu, czyli za okres 3 lat od dnia, w którym roszczenie pracownika o wypłatę świadczenia za długoletnią pracę stało się wymagalne (art. 291 § 1 Kodeksu pracy). Chodzi o dzień, w którym dodatek stażowy powinien być wypłacony w prawidłowej wysokości, uwzględniającej okres udokumentowany z opóźnieniem. Wyrównanie dodatku należy obliczyć odrębnie dla każdego miesiąca.
PRZYKŁAD
Joanna T. zatrudniona od 1 marca 2009 r. ma prawo do dodatku stażowego w wysokości 6% wynagrodzenia zasadniczego. W listopadzie 2012 r. dostarczyła pracodawcy świadectwo pracy z zakończonego okresu zatrudnienia przypadającego w latach 2005–2007. Na tej podstawie pracodawca ustalił, że pracownicy przysługuje dodatek stażowy w wysokości 7%, który w tej wysokości powinien być wypłacany od 1 marca 2009 r. Ponieważ okres od 1 marca do 31 października 2009 r. uległ przedawnieniu, pracodawca wypłacił Joannie T. wyrównanie dodatku stażowego za okres od 1 listopada 2009 r. do 31 października 2012 r. Dodatek stażowy za listopad i kolejne miesiące pracownica otrzyma w nowej wysokości.
Joanna T. od 1 kwietnia 2012 r. jest wynagradzana stawką miesięczną w wysokości 3000 zł. Do 31 marca 2012 r. otrzymywała wynagrodzenie zasadnicze w wysokości 2700 zł. Za okres od 1 listopada 2009 r. do 31 marca 2012 r. pracownica powinna otrzymać wyrównanie dodatku stażowego za każdy miesiąc po 27 zł, co w sumie stanowi 783 zł, a od 1 kwietnia do 31 października 2012 r. za każdy miesiąc po 30 zł co stanowi łącznie 210 zł.
W piśmiennictwie można spotkać również odmienny pogląd, zgodnie z którym zatrudniony ma prawo do wyższego dodatku stażowego dopiero od momentu faktycznego udokumentowania dłuższego stażu pracy. Należy jednak uznać ten pogląd za nieprawidłowy. Odbieranie pracownikowi możliwości występowania z roszczeniem o wyrównanie tego składnika wynagrodzenia tylko dlatego, że nie przedstawił on wcześniej dokumentów, które mają wpływ na wysokość świadczenia, stanowiłoby wykroczenie przeciwko prawom pracowniczym. Niedostarczenie w odpowiednim czasie dowodów potwierdzających okresy brane pod uwagę przy obliczaniu wysokości dodatku stażowego niejednokrotnie jest bowiem niezawinione przez pracownika, np. wynika z opóźnienia w wydaniu świadectwa pracy przez poprzedniego pracodawcę czy jest spowodowane utratą dokumentacji w wyniku kradzieży lub klęski żywiołowej.
WAŻNE!
Pracodawca narusza prawa pracownika, jeżeli uniemożliwia mu wystąpienie z roszczeniem o wyrównanie składnika wynagrodzenia tylko dlatego, że zatrudniony nie przedstawił wcześniej dokumentów, które mają wpływ na wysokość tego składnika.
Dla niektórych pracodawców, w szczególności ze sfery budżetowej, wypłata dodatku stażowego (dodatku za wieloletnią pracę), jest obowiązkiem. Pracodawcy prywatni mogą dobrowolnie wprowadzić taki składnik wynagrodzenia do systemu wynagradzania obowiązującego w firmie.
Wysokość dodatku stażowego (wypłacanego na podstawie pragmatyk służbowych) jest zwykle ustalana jako procent od płacy zasadniczej i różnicowana w zależności od stażu pracy (ogólnego lub u danego pracodawcy). Okresy te powinny zostać odpowiednio udokumentowane (np. świadectwem pracy). Przykładowo, pracownikom samorządowym pierwszy dodatek za wysługę lat przysługuje po 5 latach pracy w wysokości wynoszącej 5% miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego i wzrasta o 1% za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20% miesięcznej płacy zasadniczej.
Podstawa prawna:
- art. 38 ust. 1 ustawy z 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz.U. Nr 223, poz. 1458 ze zm.),
- § 7 rozporządzenia Rady Ministrów z 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz.U. Nr 50, poz. 398 ze zm.).