W systemie wynagradzania akordowego wysokość wynagrodzenia pracownika zależy od wyników jego pracy, tzn. od jego wydajności i stopnia wypracowania danej normy, np. od liczby uszytych ubrań. Wynagrodzenie akordowe powinno określać stawkę akordową oraz normy pracy.
Normy pracy stanowiące miernik nakładu pracy, jej wydajności i jakości mogą być stosowane, jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy (art. 83 § 1 k.p.). Normy pracy są ustalane z uwzględnieniem osiągniętego poziomu techniki i organizacji pracy i mogą być zmieniane w miarę wdrażania technicznych i organizacyjnych usprawnień zapewniających wzrost wydajności pracy. Normy pracy wskazują, ile produktów pracownik powinien wykonać w określonej jednostce czasu w warunkach uwzględniających aktualny poziom techniki i organizacji pracy, np. ile bochenków chleba może upiec piekarz w ciągu godziny, czy ile sztuk spodni może uszyć szwaczka.
Jak wskazywał Sąd Najwyższy w wyroku z 21 września 2001 r., akordowy system wynagradzania pracowników nie może obowiązywać bez wprowadzenia norm pracy (I PKN 626/00, OSNP 2003/16/384). Bez określenia norm pracy nie można bowiem prawidłowo ustalić ani stawki akordowej (wynagrodzenie za godzinę pracy zgodnej z normą), ani ceny akordowej (iloraz stawki akordowej i normy pracy).
Pracodawca w trakcie zatrudnienia pracownika może zmieniać ustalone normy pracy. O zmianie normy pracy pracownicy powinni być zawiadomieni co najmniej na 2 tygodnie przed wprowadzeniem nowej normy.
Miesięczne wynagrodzenie każdego pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy (z wyjątkiem przewidzianym w ustawie dotyczącym pracownika w okresie jego pierwszego roku pracy) nie może być niższe od wynagrodzenia minimalnego, które w 2011 r. wynosi 1386 zł brutto. Dotyczy to również pracowników wynagradzanych stawką akordową. Oznacza to, że pracownikowi wynagradzanemu stawką akordową, którego wynagrodzenie w danym miesiącu jest niższe od kwoty 1386 zł brutto, pracodawca zobowiązany jest wypłacić wyrównanie do wysokości minimalnego wynagrodzenia, łącznie z wypłatą wynagrodzenia.
Do pracowników wykonujących pracę w systemie akordowym stosuje się ogólne przepisy dotyczące norm i wymiaru czasu pracy, o których mowa w art. 129 § 1 k.p., czyli 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5-dniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 4 miesięcy, z zastrzeżeniami przewidzianymi w tym przepisie. Oznacza to, że jeśli pracownik wynagradzany akordowo świadczy pracę w podstawowym systemie czasu pracy, to obowiązują go 8-godzinny dzień pracy i przeciętnie 40-godzinny tydzień pracy.