Odprawa pośmiertna będzie przysługiwała rodzinie zmarłego w pełnej wysokości zarówno od Państwa zakładu, jak również od drugiego pracodawcy, u którego wykonywał on czasowo pracę w chwili śmierci.
UZASADNIENIE
W razie śmierci pracownika w czasie trwania stosunku pracy jego rodzinie przysługuje od pracodawcy odprawa pośmiertna (art. 93 § 1 Kodeksu pracy). Wysokość odprawy jest uzależniona od okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy i wynosi:
● jednomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 10 lat,
- trzymiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 10 lat,
- sześciomiesięczne wynagrodzenie, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 15 lat (art. 93 § 2 Kodeksu pracy).
Nie ma przeszkód, aby w przepisach wewnątrzzakładowych (układzie zbiorowym pracy, regulaminie pracy, regulaminie wynagradzania) przewidziano bardziej korzystne rozwiązania dla uprawnionych członków rodziny zmarłego pracownika w zakresie odprawy. Wówczas rodzinie zmarłego będzie przysługiwała odprawa w wysokości określonej w tych przepisach.
Prawo członków rodziny zmarłego pracownika do odprawy pośmiertnej zostało uzależnione przez ustawodawcę od spełnienia wyłącznie jednego warunku – tzn. śmierć pracownika musi nastąpić w czasie trwania stosunku pracy. Nie ma przy tym znaczenia, czy pracownik w czasie śmierci przebywał na urlopie wypoczynkowym, zwolnieniu lekarskim związanym z chorobą czy na urlopie bezpłatnym. Liczy się bowiem jedynie fakt śmierci pracownika w trakcie trwania stosunku pracy lub w czasie pobierania po jego rozwiązaniu zasiłku z tytułu niezdolności do pracy wskutek choroby. Obojętna jest również przyczyna, w wyniku której zmarł pracownik. Prawo do odprawy powstaje także wtedy, gdy wyłączną przyczyną śmierci jest działanie pracownika, za które jest odpowiedzialny lub które spowodował umyślnie.
W przypadku gdy pracownik w chwili śmierci był zatrudniony u dwóch lub więcej pracodawców, jego rodzinie należy się odprawa od każdego z nich. Każdy z zawartych stosunków pracy pracownika kształtuje bowiem odrębnie i niezależnie prawo do odprawy pośmiertnej. Różna może być natomiast wysokość odprawy należnej od poszczególnych pracodawców.
PRZYKŁAD
Pracownik był zatrudniony w firmie „A” przez okres 17 lat. Przebywając na urlopie bezpłatnym u tego pracodawcy podjął dodatkowe zatrudnienie w firmie „B” na podstawie terminowej umowy o pracę. Po przepracowaniu 2 miesięcy w firmie „B” pracownik popełnił samobójstwo. Żaden z pracodawców nie miał w przepisach wewnątrzzakładowych uregulowanych kwestii odprawy pośmiertnej. Zatem rodzinie zmarłego pracownika będzie przysługiwała odprawa pośmiertna w wysokości określonej w Kodeksie pracy, tj. od pracodawcy „A” równowartość sześciomiesięcznego wynagrodzenia, a od pracodawcy „B” – jednomiesięcznego wynagrodzenia.
W przedstawionej sytuacji mają Państwo obowiązek wypłacenia rodzinie zmarłego pracownika odprawy pośmiertnej w wysokości zależnej od długości jego zatrudnienia w Państwa firmie. Pracodawca, który „wypożyczył” pracownika w okresie udzielonego urlopu bezpłatnego, również będzie zobowiązany do wypłacenia rodzinie odprawy.
Podstawa prawna
- art. 93, art. 1741 Kodeksu pracy.