RADA
Przelew wynagrodzenia na konto należące do innej osoby niż pracownik nie jest prawidłowym dopełnieniem obowiązku wypłaty wynagrodzenia. Brak konta nie może stanowić przeszkody w terminowej wypłacie wynagrodzenia. Jeśli pracownik nie ma konta, trzeba mu wypłacić należne wynagrodzenie np. w kasie firmy. Gdy pracownik z własnej winy nie podał numeru (nie założył) konta, pracodawca może jedynie nałożyć na niego karę porządkową.
UZASADNIENIE
Wypłata wynagrodzenia następuje w formie pieniężnej do rąk pracownika. Dopuszczalna jest wypłata wynagrodzenia w inny sposób niż do rąk pracownika. Warunkiem jest jednak umieszczenie stosownych zapisów w układzie zbiorowym pracy lub wyrażenie przez pracownika pisemnej zgody na taki sposób zapłaty (art. 86 § 3 Kodeksu pracy).
Jeżeli obowiązujący pracowników układ zbiorowy pracy zawiera zapis, że wynagrodzenia są przekazywane na rachunki bankowe pracowników, to wypłata wynagrodzenia powinna następować w takiej formie. Wypłata wynagrodzenia do rąk pracownika nie powinna mieć wówczas miejsca. Taki zapis układu zbiorowego pracy nakłada pośrednio na pracownika obowiązek założenia i utrzymywania rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowego. W praktyce w większości przypadków pracownicy posiadają konta bankowe i obowiązek ten sprowadza się jedynie do podania pracodawcy jego numeru w celu dokonywania przelewów wynagrodzenia. Jednak zdarza się, szczególnie wśród pracowników podejmujących swoją pierwszą pracę w życiu, że takiego rachunku nie posiadają. Wówczas są oni zobowiązani do jego założenia oraz podania numeru konta bankowego pracodawcy.
Jeśli mimo wszystko pracownik odmawia podania numeru konta (nie zakłada konta bankowego), pracodawca może rozważyć nałożenie na niego kary porządkowej upomnienia lub nagany (art. 108 § 1 Kodeksu pracy). Takie postępowanie pracownika może bowiem zostać uznane za nieprzestrzeganie ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy. Mimo to wynagrodzenie powinno zostać pracownikowi wypłacone w terminie. W żadnym przypadku brak konta bankowego względnie odmowa podania numeru konta nie mogą stanowić usprawiedliwienia dla wstrzymania wypłaty wynagrodzenia. Jeżeli nic innego nie wynika z umowy o pracę, pracodawca powinien skorzystać z innego sposobu wypłaty, np. do rąk własnych pracownika lub w formie przekazu pocztowego. W przeciwnym razie popełni wykroczenie przeciwko prawom pracownika polegające na niewypłaceniu wynagrodzenia w terminie, za które grozi kara od 1000 zł do 30 000 zł.
WAŻNE!
Brak konta nie może stanowić przeszkody w terminowej wypłacie wynagrodzenia
PRZYKŁAD
Układ zbiorowy pracy zawiera zapis, że wynagrodzenia są przekazywane na konta bankowe pracowników. Jeden z pracowników odmawia podania numeru swojego konta. Kara będzie uzasadniona dopiero w sytuacji, gdy minie termin wypłaty wynagrodzenia, a pracodawca będzie zmuszony do wypłacenia wynagrodzenia w inny sposób, niezgodny z zapisami układu zbiorowego pracy. Nałożenie na pracownika kary porządkowej przed terminem wypłaty wynagrodzenia jest bezpodstawne i niezasadne, ponieważ uwzględniając terminy dokonywania przelewów bankowych pracownik ma czas na podanie numeru konta niemal do dnia poprzedzającego dzień ustalony w przepisach wewnątrzzakładowych jako dzień wypłaty wynagrodzenia.
Gdy pracownik poda numer konta, którego nie jest właścicielem ani współwłaścicielem (np. należącego do matki, ojca, brata itp.), należy przyjąć, że przekazanie wynagrodzenia na takie konto nie będzie prawidłowe. Przepisy prawa pracy zobowiązują bowiem pracodawcę do wypłaty wynagrodzenia pracownikowi, nie zaś innej - nawet blisko spokrewnionej - osobie. Tym samym obowiązek wypłaty wynagrodzenia będzie spełniony prawidłowo jedynie wówczas, gdy pracownik jest właścicielem lub współwłaścicielem konta, np. jest to wspólne konto małżonków.
Podstawa prawna:
- art. 86 § 2 i § 3, art. 108 § 1, art. 282 § 1 pkt 1 Kodeksu pracy.